| |
| | Απελπισμένα |  | | |
Πως πέρασε ο καιρός απ τις ρωγμές σου,
και χύθηκε σαν αίμα σε άδεια γη,
πως διέρρευσαν τα όνειρα απ το νου σου,
σα μετανάστης που τον βάλαν φυλακή.
Μόνο εσύ καταλαβαίνεις,
οτι είναι αληθινό,
πως το φερε να μην αγγίξεις,
μια ψυχή τόσο καιρό.
Είπες η πικράδα όλου του κόσμου,
κρύβεται σε ένα φιλί,
που για λίγο δεν το πήρες,
μια αγκαλιά που είναι ορφανή.
Πόσες φορές έχεις πεθάνει,
και είσαι ακόμα ζωντανός,
πόσο κλαις ενώ το αρνείσαι,
κι είσαι τόσο πειστικός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
barboutsala
10-03-2015 @ 00:18 | διαρρέουν οι μετανάστες; εκπαιδευτική τηλεόραση είστε βρε, τρομάρα σας | | frasd85
10-03-2015 @ 00:39 | μάλλον εσύ το βλέπεις σαν τηλεόραση (απ τη πολύ τηλεόραση)... εγώ δεν βλέπω καν τηλεόραση...
Οι μετανάστες φεύγουν απο τη χώρα τους με πόνο όταν δεν μπορούν να ζήσουν εκεί...
Μεταφορικά λοιπόν το ποίημα κάνει παρομοίωση με το πως ο άνθρωπος βλέπει μερικές φορές να πεθαίνουν τα όνειρά τους με πόνο όταν η πραγματικότητα δεν μπορεί να τα αφήσει να ζήσουν στο νου τους...
Χρησιμοποιώ τον πόνο τους σε μεταφορά αυτού που περιγράφει το ποίημα... Άρα μάλλον τους βλέπω σαν θύματα και όχι σαν ρατσιστής....
Και αν μιλάς για το εννοιολογικό κομμάτι το --διέρρευσαν -- αναφέρεται στα όνειρα και όχι στους μετανάστες... και το --σαν-- δεν αναφέρεται στη κίνησή τους αλλά στη κατάστασή τους... Άρα δε συνδέονται...
Συνέπεσε σε σένα φίλε μου να θες να κρίνεις χωρίς να σκεφτείς... | | Γιώργος Παν
10-03-2015 @ 03:01 | ::down.:: | | aridaios
10-03-2015 @ 03:44 |
Μόνο εσύ καταλαβαίνεις,
οτι είναι αληθινό,
πως το φερε να μην αγγίξεις,
μια ψυχή τόσο καιρό. ::rock.:: ::yes.:: | | barboutsala
10-03-2015 @ 11:48 | ουάου (σαμαράς edition) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
