| |
Περαστικός στην πόλη, Που κανείς δεν μένει,
«ΆΝΘΡΩΠΟ ΖΗΤΩ» σαν τον Διογένη,
Να τον ρωτήσω, Τι είναι αυτό που αξίζει,
Και μια καρδιά, Ελπίδα τη γεμίζει,
«Ξένος είσαι;», Ακούω μια φωνή,
Γυρίζω να δω, Ποιος θα εμφανιστεί,
«Εγώ είμαι παιδί μου», «Κάτσε εδώ μαζί μου»,
«Της μοναξιάς ο άνεμος», «Παγώνει το κορμί μου»,
Είδα έναν άνθρωπο, Με άσπρα τα μαλλιά,
Σοφό, για να μου πει, Κάτι απ΄τα παλιά,
Άδεια η πόλη, πως ξέμεινες εδώ;
Σε έναν τόπο έρημο, αδιάφορο, βουβό;
Μου λέει «παιδί μου άκουσε»,
«Τι έχω να σου πω»,
«Σήμερα δεν είναι όπως εκείνον τον καιρό»,
«Τον άνθρωπο τον κάνανε ανήμερο θεριό»,
«Δεν έχει στη ζωή του κανένα ενδιαφέρον»,
«Σχέσεις και φιλίες, κάνει για το συμφέρον»,
«Άκου παιδί μου, πριν κλειστώ στη σιωπή μου»,
«Ξέμεινα εδώ, με συντροφιά τη ντροπή μου»,
«Να θυμάσαι τι λέω, σ΄αυτή την πόλη την άδεια»,
«Να χεις ψηλά το κεφάλι, και υπερηφάνεια»,
«Μην αφήσεις κανέναν να σε θίξει»,
«Αν δεν το επιτρέψεις, κανείς δεν θα τολμήσει»,
«Κράτα γερά και μην τα παρατήσεις»,
«Λίγα θα χάσεις μα τόσα θα κερδίσεις»,
«Παιδί μου, σ΄αφήνω, για σένα το ταξίδι τώρα αρχίζει»,
«Και να θυμάσαι πάντα, καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
