| |
Είχα πολλά χρόνια να νιώσω έτσι. Ακόμα και μικρές στιγμές έρχονται και φεύγουν. Σου μαθαίνουν ένα πολύ βασικό και όμορφο μυστικό. Πως «Ο έρωτας δεν έχει χρόνο». Τι και αν πέρασα όμορφα, καλά και ευτυχισμένα. Μέσα σε λίγες ώρες ένα πούλμαν μας χώριζε μέχρι να έρθει το «Μετά» το πότε και το γιατί δε το γνωρίζουμε! Μα κάποια στιγμή θα ξανά ιδωθούμε…
Σε δύο ώρες είχα φτάσει στην Άρτα… χαμένος όπου και να κοιτάξω μύριζε έρωτας, πετούσα και ζητούσα από τον ουρανό να μυρίσει το ίδιο και εκείνος. «Στιγμές είναι αυτές» έλεγα και χαμογέλα και έκλαιγα ταυτοχρόνως. Αυτός δε ήθελε έρωτες. Είχε ξεκαθαρίσει την θέση του, εγω όμως του απάντησα αυταρχικά «Αν θέλω να με ερωτευτείς, αυτό είναι το ποιο εύκολο, εγώ νιώθω καλά και αυτό μου αρκεί»
Ποιος άλλος θα άντεχε έναν μονόπλευρο έρωτα? Κανείς!!!
Εγώ το έκανα γιατί είχα ανάγκη από έναν γλυκό λόγο, μία τρυφερή αγκαλιά, ένα ταπεινό σ’ αγαπώ… ήξερα όμως από την αρχή πως θα τον μοιραζόμουν. Ναι!!! Ήμουν το τρίτο πρόσωπο… μα δε με ένοιαζε. Εγώ εδώ και αυτός εκεί! Που θα μας πάρει χαμπάρι. Και αν μη τι άλλο ξέρω πως θα έχει τι τύφλα του. Πρώτη φορά στην ζωή μου στα 24 μου χρόνια είμαι το τρίτο πρόσωπο.
Δε ξέρω πώς να σε αγαπήσω, ούτε να σε ερωτευτώ, δε ξέρω καν αν πρέπει ποτέ να το μάθεις!!! Έφτασα στα Ιωάννινα και καθόμουν στην λίμνη και έγραφα σε ένα φύλο χαρτί ένα γράμμα που δεν έλαβες ποτέ. Μέσα κρύβει το πάθος, την αλήθεια και το ψέμα!!! Ήθελα να ήμασταν μαζί, μα ποτέ δε θα σε έχω όπως θέλω εγω. Ναι!!!!! Είναι εγωιστικό, είναι ταπεινωτικό, είναι προσωπικό!!!
Συνεχίζετε!!!
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
