| |
Με δίκωπο σκαρί τη νύχτα
μπλάβα πελάγη αρμενίζω
σου λέω: Τα όνειρά σου δείχτα
κι αν θέλεις, κράτα μου το γκρίζο
κείνο που λάσπωνε φεγγάρια
κι έριχνε σκουριασμένο κέρμα
μες στης αγάπης τα παγκάρια
λέγοντας:"Τα όνειρά μας τέρμα..."
Με δίκωπο σκαρί φευγάτο
στης αμνησίας τα πελάγη
-το αμπάρι λησμονιά γεμάτο-
πιάνει νησί που μένουν μάγοι
Κι ενώ μου λες να βάλω "γιάντες"
ποτέ οι νυχτιές μη μας δικάζουν
οι μάγοι κι οι Ιεροφάντες
τον έρωτα καταδικάζουν
Μά μ' έναν άνεμο...μαγκάκι...
που κάνει, οι στέγες μας να τρίζουν
δυό ζευγαράκια στο παγκάκι
τον έρωτά τους ζωγραφίζουν!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
