| |
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΓΑΤΑΚΙ
σαν τωρα θυμαμαι την στερνη φορα που σε ειδα
ησουν εξω απ την πορτα μουσκιδι μες την καταιγιδα
μες στο βηχα ισα που ακουγοταν το νιαουρισμα σου
τεντωμενο σαν προκες,βρεγμενο ηταν το τριχωμα σου
το μικρο μου γατακι το μαυρο
κι αν το ψαχνω ποτε μου δεν θα βρω
το πιατακι σου κατω απ την σκαλα με νερο ηταν γεματο
το αδειαζω και βαζω τροφη στο βρεγμενο σου πιατο
ως το κοκαλο ειχα παγωσει και στο σπιτι μου τρεχω
κανεις να ρθεις και συ μα για σενανε χωρο δεν εχω
και αρρωστο μες την μπορα σ αφηνω
σε κοιτω και την πορτα μου κλεινω
καθε μερα τροφη στο πιατακι σου παντα αφηνω
αχ θεε μου να ρχοταν ξανα το απογευμα εκεινο
να σε αφησω να μπεις μες στο σπιτι κι ας ειχες λερωσει
θα σε στεγνωνα στην αγκαλια μου κι ισως ειχες γλυτωσει
καθαρο το σπιτακι μου εχω
μα που σ εχασα δεν το αντεχω
Α.Π.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
