Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Την ποίηση αν αγαπήσεις (ε)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Την ποίηση αν αγαπήσεις (ε)
 Καλή βραδιά σε όλους...
 
Αν αγαπήσεις το αβρό κενό
ανάμεσα στις λέξεις των ανθρώπων και του ανέμου τα θροΐσματα,
τότε την ποίηση θα έχεις αγαπήσει
κι εκείνη αμετάκλιτα θα σ' έχει χρήσει εραστή της,
δίχως οδός του γυρισμού για ' σένα να υπάρχει.
Των ουρανών τα ατοπήματα θα συμπονέσεις,
τον νόστο των συννέφων θα γευτείς
και στις θωπείες των άστρων θα ορκίζεσαι,
ένα έντομο που απομυζά απ΄ τούς στήμονες της ομορφιάς το νέκταρ.
-Αχ, νά ' σαι θαρραλέος...-
ποτέ σου πια δεν θα χαρείς της άγνοιας το προνόμιο
καθώς καινούργιος θα ξυπνάς κάθε πρωί μες το κουκούλι σου,
στικτός και διάφανος,
μια πεταλούδα αέρινη και θήραμα εκλεκτό συνάμα των πουλιών,
καλλίφωνων και αρπακτικών, που συμβιώνουν στη φωλιά της μνήμης.
Κι όταν οι λέξεις κάποτε νομίσεις πως σωθήκανε,
στους πιο μοιραίους έρωτες θα τις αναζητήσεις,
στου ήλιου τα κτερίσματα,
στου φεγγαριού την πλάνη,
στην ασελγή προσπάθεια των εραστών
να πιούνε μια σταγόνα αιωνιότητας...
Την ποίηση αν αγαπήσεις
θά 'ναι οι καθρέφτες σου κομμάτια και οι σελίδες σου αποκόμματα,
γιατί η πλήρωση της προσμονής είναι το τέλος
και εσύ το τέλος στωικά, ηρωικά ή απελπισμένα,
με πάθος θα μετακυλάς επ' άπειρον...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
elena351
21-03-2015 @ 22:31
Τα σέβη μου ποιήτριά μας για τα διαμάντια που μας χαρίζεις !!! Υποκλίνομα !! ΕΥΓΕ !!! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
21-03-2015 @ 22:51
::theos.:: ::hug.:: ::hug.::
Γεδεών
21-03-2015 @ 23:22
Υπέροχο!!!
**Ηώς**
21-03-2015 @ 23:27
όταν οι λέξεις κάποτε νομίσεις πως σωθήκανε,
στους πιο μοιραίους έρωτες θα τις αναζητήσεις,
στου ήλιου τα κτερίσματα,
στου φεγγαριού την πλάνη,
στην ασελγή προσπάθεια των εραστών
να πιούνε μια σταγόνα αιωνιότητας........ ::love.:: ::love.::
https://youtu.be/a86ESNx0PaA
mari-go
22-03-2015 @ 01:06
Μοναδική δημιουργία !!!!!!!!
Μπράβο .....
::smile.:: ::smile.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
22-03-2015 @ 03:01
::theos.:: ::theos.:: ::love.::
Κώστας 1959
22-03-2015 @ 07:21
Καλημέρα .
Πάρα πολύ όμορφο !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
M.is
22-03-2015 @ 08:48
Όντως υπέροχο...
πανσελινος
22-03-2015 @ 19:48
Κι όταν οι λέξεις κάποτε νομίσεις πως σωθήκανε,
στους πιο μοιραίους έρωτες θα τις αναζητήσεις,
στου ήλιου τα κτερίσματα,
στου φεγγαριού την πλάνη,
στην ασελγή προσπάθεια των εραστών
να πιούνε μια σταγόνα αιωνιότητας... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Τέτοιες δημιουργίες δεν σχολιάζονται. Μόνο διαβάζονται ξανά και ξανά !
Μπράβο Αγάπη !
adespotoi
22-03-2015 @ 21:09
γιατί η πλήρωση της προσμονής είναι το τέλος
και εσύ το τέλος στωικά, ηρωικά ή απελπισμένα,
με πάθος θα μετακυλάς επ' άπειρον...


δεν μπορείς να μην πετύχεις το σκοπό που τάχτηκες, όσο τυρρανάς
τον εαυτό σου χωρίς αιτία.
φραγκοσυριανος
22-03-2015 @ 23:07
Αν αγαπήσεις το αβρό κενό
ανάμεσα στις λέξεις των ανθρώπων και του ανέμου τα θροΐσματα,
τότε την ποίηση θα έχεις αγαπήσει
κι εκείνη αμετάκλιτα θα σ' έχει χρήσει εραστή της,
δίχως οδός του γυρισμού για ' σένα να υπάρχει.
Των ουρανών τα ατοπήματα θα συμπονέσεις,
τον νόστο των συννέφων θα γευτείς
και στις θωπείες των άστρων θα ορκίζεσαι,
ένα έντομο που απομυζά απ΄ τούς στήμονες της ομορφιάς το νέκταρ.
-Αχ, νά ' σαι θαρραλέος...-
ποτέ σου πια δεν θα χαρείς της άγνοιας το προνόμιο
καθώς καινούργιος θα ξυπνάς κάθε πρωί μες το κουκούλι σου,
στικτός και διάφανος,
μια πεταλούδα αέρινη και θήραμα εκλεκτό συνάμα των πουλιών,
καλλίφωνων και αρπακτικών, που συμβιώνουν στη φωλιά της μνήμης.
Κι όταν οι λέξεις κάποτε νομίσεις πως σωθήκανε,
στους πιο μοιραίους έρωτες θα τις αναζητήσεις,
στου ήλιου τα κτερίσματα,
στου φεγγαριού την πλάνη,
στην ασελγή προσπάθεια των εραστών
να πιούνε μια σταγόνα αιωνιότητας...
Την ποίηση αν αγαπήσεις
θά 'ναι οι καθρέφτες σου κομμάτια και οι σελίδες σου αποκόμματα,
γιατί η πλήρωση της προσμονής είναι το τέλος
και εσύ το τέλος στωικά, ηρωικά ή απελπισμένα,
με πάθος θα μετακυλάς επ' άπειρον... ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
Rannia . k
23-03-2015 @ 13:42
Υπέροχο Αγάπη!!!
Καλό μεσημέρι και μια όμορφη βδομάδα!!!
::love.:: ::love.:: ::hug.::
Rannia . k
23-03-2015 @ 13:42
::love.:: ::love.:: ::hug.::
smaragdenia
23-03-2015 @ 14:23
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΟΛΗΝ
ΑΓΑΠΗ ΓΛΥΚΟ ΜΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙ
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
adespotoi
23-03-2015 @ 16:48
καλή βδομάδα με αγάπη. ::hug.:: ::theos.:: ::up.::
Sui generis
25-03-2015 @ 18:10
Όμορφη δημιουργία.
ΛΥΔΙΑ_Θ
02-09-2016 @ 15:30
::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-09-2016 @ 18:58
Κοριτσι μου δεν εχω λογια, μερες εχω να διαβασω τετοιο ποιημα, αριστουργημα, μια ζωγραφια, τελειο, φιλια. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
02-09-2016 @ 19:53
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΙΑΣΩΝ
04-09-2016 @ 16:58
Αισθησιακή και αληθινή ανατομία της ποιητικής ψυχοσύνθεσης.Τέλειο! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο