Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το τροπάριο της Κασσιανής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269324 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το τροπάριο της Κασσιανής
 

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ

Ορφάνεψε απο μικρή.
Επέρασε ζωή πικρή.
Απ' το πρωί στο βράδυ,
τρέχα εδώ και τρέχα 'κει.
Υστερα,σπίτι-φυλακή,
αράχνες και σκοτάδι.

Λέγαν,πως ήταν καλλονή,
μα,ο γαμπρός,που να φανει!
Σ' ένα ερείπιο,μένει.
Οπλίστηκε,μ' υπομονή,
-μα δυστυχώς η Κασσιανή-,..
ακόμα περιμένει!

Την γυροφέρνανε πολλοί,
και μερικοί ήταν καλοί,
- με πλούτη και παλάτια-.
Με πόθο την κοιτάζανε,
μα σαν την πλησιάζανε,..
χαμήλωνε τα μάτια.

Είχε,μια γάτα,φίλη της.
Αναψε το καντήλι της,
κι έπεσε στο κρεβάτι.
Η γάτα,δεν εφάνηκε.
Πολύ της κακοφάνηκε,
και,..που να κλείσει ματι!

"Πάει,η ζωή,..επέρασε..
η Κασσιανή,..εγέρασε..
-τη ζώσανε τα φίδια-
Δεν πάει στα τσακίσματα.."
Μ' ακούει,..νιουρίσματα,
πάνω στα κεραμίδια!

Κάθεται,κι αφουγκράζεται.
Αργά-αργά, ψυλιάζεται.
"Κ' οι γάτες? Κοίτα πράμα!
Και 'γω,..κοιμάμαι μοναχή.
Μόνο δουλειά και προσευχή.."
Και ξέσπασε σε κλάμα.

Γονατιστή, στην εκκλησιά.
[Την έπιασε απελπισιά,
τα δακρυά της,..βρύση!]
"Συγχώρα με,..την πάτησα!
Νομίζω,πως αμάρτησα,...
π' δεν έχω αμαρτήσει".

Δεν ήθελε,τον Κωσταντή.
Εμειν' ανέραστη,αντί..
να μπλέξει,με το Μάριο.
Την βλέπουν,κάθε Κυριακή,
γονατισμένη,πάντα 'κει,
να λέει το τροπάριο:

"Μπροστά μου,ήταν η πηγή,
και 'γώ, κοιτούσα η χαζή,..
να τρέξω,να προφτάσω!
Ολο,..στο πρέπει,και στο..μή,
δεν εσταμάτησα στιγμή,
να πιώ,..να ξεδιψάσω!

Δίπλα μου,ήταν η μηλιά.
Μου τα 'ριχταν,κι εγώ.. μιλιά,
να μη... με διαολοστείλω.
Με θέλαν,μα..δεν ξάπλωσα.
Το χέρι μου δεν άπλωσα,
να κόψω...ένα μήλο!

Την παρθενιά μου,κράτησα.
Στη φύση, μου αμάρτησα,
και τώρα,... τί να κάνω?
Να αμαρτήσω,..δε μπορώ!
Βοήθα,Σε παρακαλώ,
Θεέ μου,..να πεθάνω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΒΥΡΩΝ
08-04-2015 @ 00:05
Κάθεται,κι αφουγκράζεται.
Αργά-αργά, ψυλιάζεται.
"Κ' οι γάτες? Κοίτα πράμα!
Και 'γω,..κοιμάμαι μοναχή.
Μόνο δουλειά και προσευχή.."
Και ξέσπασε σε κλάμα.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ! ! !
.............................................
::rock.:: ::laugh.:: ::rock.::
**Ηώς**
08-04-2015 @ 00:31
"Συγχώρα με,..την πάτησα!
Νομίζω,πως αμάρτησα,...
π' δεν έχω αμαρτήσει".
::rock.:: είσαι απίστευτος!
aridaios
08-04-2015 @ 01:26
::laugh.:: ::clown.:: ::up.::
Αναπάντεχος
08-04-2015 @ 08:12
Γιαυτό όπια το τροπάριο
μέρα νύχτα θα λέει
κοιτάζοντας τα σκέλια της
μ'απελπισιά θα κλαίει
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Δήμος Γκιώνης
08-04-2015 @ 10:01
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΔΟΥΛΕΜΕΝΟ !!!
Sofitsa
08-04-2015 @ 11:08
::laugh.:: ::theos.:: ::theos.::
Απεριόριστος
08-04-2015 @ 12:13
Καλησπέρα Ελπήνορα!

Όποιος στη φύση ενάντια,
Ελπήνορα, παλεύει
και τους κεραμιδόγατους,
στο τέλος, τους ζηλεύει.

Το μήλο, αν μείνει αφάγωτο,
πάντοτε σκουληκιάζει,
και το καντήλι αλάδωτο
στο τέλος σπίθες βγάζει.

Ουράνιο το... τροπάριό σου!
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
kostas maris
08-04-2015 @ 13:07
πάρα πολύ ωραίο ...
rania.foka@yahoo.co.uk
08-04-2015 @ 15:01
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
08-04-2015 @ 19:10
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο