| |
Βλέπω την μάνα να κουνάει το μαντήλι
και να σπαράζει
βλέπω που κλαίνε συγγενείς άλλα και φίλοι
και με ταράζει
μια γλυκιά φωνή ρωτάει που πάει ο πατέρας
και αν θα 'ρθει πίσω
και εκεί φωνάζω σκουπιδάκια έχει ο αέρας ,
γιαυτό δακρύζω
Γιατί πατρίδα μου με έφτασες εκεί,
να αναγκαστώ να αφήσω το δικό σου χώμα
και σαν κι εμένα είναι σίγουρα πολλοί ,
την αγκαλιά σου νοσταλγούν όμως ακόμα
Γιατί πατρίδα μου με έφτασες εκεί,
να αναγκαστώ να φύγω απ' τα ύδατα σου
ξέρω καλά πως σίγουρα δεν φταις εσύ,
μα κανε κάτι γιατί διώχνουν τα παιδιά σου
Τώρα τσιγάρα ανάβω και μπουκάλια πίνω,
να μην φωνάξω
πως γίνεται αυτά που πίσω μου αφήνω
να τα ξεχάσω
του έρωτά μου την ζεστή την αγκαλιά
να μην την έχω
αλλοδαπός στα ξένα μίλια μακριά
μόνος να αντέχω
Γιατί πατρίδα μου με έφτασες εκεί,
να αναγκαστώ να αφήσω το δικό σου χώμα
και σαν κι εμένα είναι σίγουρα πολλοί ,
την αγκαλιά σου νοσταλγούν όμως ακόμα
Γιατί πατρίδα μου με έφτασες εκεί,
να αναγκαστώ να φύγω απ' τα ύδατα σου
ξέρω καλά πως σίγουρα δεν φταις εσύ,
μα κανε κάτι γιατί διώχνουν τα παιδιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
