| |
| | Πάντα κάτι θα απομένει |  | | | Για τον Μάνο Λοΐζο | | |
Με πόνο η ιστορία,
εδώ και δυο ζωές,
γράφετε στα βιβλία,
σε ατέλειωτες γραμμές.
Σου πήραν την ανάσα,
τα χρόνια της φωτιάς.
Μα οι λέξεις σου αλλάξαν,
τον κόσμο μιας γενιάς.
REFREN
----------------------------------------------------
Πάντα κάτι θα απομένει,
να σου δίνει αναπνοή.
Στην ψυχή σου την ριγμένη,
και στην άδεια σου ζωή.
----------------------------------------------------
Βαριά σαν αλυσίδα,
τα νιάτα που περνούν.
Ψάχνεις να βρεις ελπίδα,
μα αυτά σε προσπερνούν.
Σε σφίγγουνε τα χρόνια,
σε πνίγει ο καιρός.
Και τα δεσμά τα αιώνια,
σου γίναν στεναγμός.
REFREN
----------------------------------------------------
Πάντα κάτι θα απομένει,
να σου δίνει αναπνοή.
Στην ψυχή σου την ριγμένη,
και στην άδεια σου ζωή.
----------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις | | | |
|
smaragdenia
18-04-2015 @ 10:31 | Βαριά σαν αλυσίδα,
τα νιάτα που περνούν.
Ψάχνεις να βρεις ελπίδα,
μα αυτά σε προσπερνούν.
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΜΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΠΟΥ ΚΥΛΛΑΕΙ
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ........ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | καταΚΟΚΚΙΝΗ
18-04-2015 @ 16:28 | Για τον Μάνο Λοΐζο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
