| |
Μικρη πορφυρογεννητη μικρη γλυκεια μαριολα
κλεβεις καρδιες κλεβεις ζωες μοιραζεις υποσχεσεις
με μια ματια κρυφη ματια και μ ενα αχνοχαμογελο
σκλαβους κανεις βασιλιαδες αυλικους και αρχονταδες
οπου σταθεις κι οπου βρεθεις οπου κι αν περπατησεις
ιδιο ζαχαροκαλαμο κορμι μαλαματενιο
τα μαυρα ματοτσινορα τα αλυκα τα χειλια
δενουνε αντρικες καρδιες τις λειωνουνε τις καινε
μα συ καθολου δε νογας οτι και να σου λενε
--------------------------------------------------------------------------
Κυρα μικρη πριγκιπισα κορη του ηλιου τ αρχοντα
και της κερα σεληνης
τι θες πανω σ αυτη τη γη πανω σ αυτον τον κοσμο
εδω ειναι για κοινους θνητους οχι γι αρχοντοπουλες
ποιος σ εστειλε ναρθης εδω καρδιες να βαλαντωσης
κι ολοι να γινουν σκλαβοι σου ολοι να προσκυνανε
κι εσυ στητη κι αγερωχη τιποτα να μην δωσεις
-------------------------------------------------------------------------
Κορη βασιλικης γενιας του συμπαντος αστερι
που οσους σε αγαπησαν τους διωχνεις μακρυα σου
γυναικα μανα κι αδερφη σκοτωνεις τα παιδια σου
κι αυτα μακρυα στο μισεμο σε νοσταλγουν ακομα
και παντα ονειρευοντε ναρθουνε παλι πισω
ναρθουν να προσκυνησουνε γονατιστοι ανταμα
με δακρυα να φιλησουνε τ αγαπημενο χωμα
--------------------------------------------------------------------------
Μικρη πορφυρογεννητη που ολοι σε ποθουνε
που ολοι σε ζηλευουμε μερικες χιλιαδες χρονια
καταφεραν σε στριμωξαν σε μια γωνια του χαρτη
μ αυτο δεν ηταν αρκετο για ολα αυτα τα ορνια
και θελουν το κουφαρι σου κι αυτο να το σκυλεψουν
κι ειναι αυτο το φχαριστω για οσα εχεις δωσει
σ αυτους που ηταν αγριοι και μενανε στα δεντρα
οταν εσυ καταφερνες κι εχτιζες παρθενωνες
αυτοι παντοτε ηθελαν να σε κατασπαραξουν
κι ολο παγιδες εστηναν σε ολους τους αιωνες
-----------------------------------------------------------------------
Κι ηρθε ο καιρος μικρη κυρα που η αιγλη σου εχαθη
που το κορμι σου κυρτωσε μα αυτοι χτυπουν ακομα
θελουν να εξαφανιστεις θελουν να μοιραστουνε
το αλυκο σου το κορμι εστω και γερασμενο
απο τη μια σου δινουνε κι απο την αλλη αρπαζουν
τα ορνια τα αρπακτικα σε κοβουν σε μοιραζουν
και μεις που σ αγαπησαμε με δακρυα κυταμε
ανημποροι κι αβεβαιοι λες κατι καρτεραμε
μα θαυματα δε γινοντε κι απλα μοιρολογαμε
---------------------------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
