Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λιμνη Σπαρμενη Με Κορμια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λιμνη Σπαρμενη Με Κορμια
 
ΛΙΜΝΗ ΣΠΑΡΜΕΝΗ ΜΕ ΚΟΡΜΙΑ

Λίμνη σπαρμένη με κορμιά...άσπρα και μαύρα..μελαμψά,
Έγινε η Μεσόγειος.καιι κλαίει όλη η υδρόγειος,

Άνθρωποι τρέχουν να σωθούν...μέσα σε βάρκες προσπαθούν,
Να φτάσουν μιά σανίδα...να γεννηθεί η ελπίδα..

Μα η Μεσόγειος...φονιάς έγινε των παιδιών της,
Τους καταπίνει τους τραβά...στον πάτο τον δικό της,

Καραυγές..φωνες..και οιμογές...μαύρη απελπισία,
Άνθρωποι που ονειρεύτηκαν...λίγη ελευθερία,

Χάνονται μέσα στα νερά..που φάνταζαν σαν λύση..
Να ζήσουν λίγο λεύτεροι...να φτάσουν ως την δυση...

Μα η δύση...περιφρόνησε...αδιάφορη δεν ρώτησε...
Που πάνε τι γυρεύουν...αν ζουν η αν παθαίνουν..

Παιδιά μικρά και νηπια...γυναίκες γκαστρωμένες...
Πνίγονται μες στην θάλασσα....ο ελπίδες παν χαμμένες

Κι΄εγώ φωνάζω....τι ντροπή...γίναμε όλοι κτήνη....
Άνθρωποι μας χρειάζονται...ποιός όμως θα μας κρίνει..

Κάποιος πιό πέρα πνιγεται...σπαραζει από το κλάμα...
Πιό κάτω μιά οικογένεια...έζησε ένα δράμα....

Έχασαν γιό στα δώδεκα....η μάνα δεν αντέχει...
Δεν την εθέλε την ζωη..καλύτερα ν΄απέχει....

Ένας εδώ...δέκα εκεί...σαράντα πάρα πέρα...
Χιλιάδες γίνονται θαρρώ..ώσπου να φύγει η μέρα...

Κι΄εγώ ουρλιάζω....τι ντροπή...ένοχοι όλοι...φταίμε,
Λόγια μονάχα...κι΄αδειανά....τρέμε ψυχή μου...τρέμε

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
steven boss
23-04-2015 @ 08:02
Κι΄εγώ ουρλιάζω....τι ντροπή...ένοχοι όλοι...φταίμε,
Λόγια μονάχα...κι΄αδειανά....τρέμε ψυχή μου...τρέμε ::up.:: ::up.:: ::up.::
Αναπάντεχος
23-04-2015 @ 08:54
ΕΥΣΤΟΧΟ!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
23-04-2015 @ 10:11
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΘΙΜΕ.......

ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΑΡΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
23-04-2015 @ 10:24
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Αταξίδευτος
23-04-2015 @ 11:28
Εύγε, εύγε... Βλέπω ότι πολλοί ανεβάζετε σχετικές δημιουργίες. Ήθελα να ανεβάσω ένα σχετικό δικό μου τραγούδι Δευτέρα αλλά το κάνω από τώρα για να συμμετέχω στη δική σας έμπνευση, sorry για το χώρο...

Το Προσφυγόπουλο (ρεμπέτικο)

Μπαρκάραν χίλιες δυο ζωές
φύγανε, πήραν δρόμο
μα φτάσαν ούτε οι μισές
γέμισε η θάλασσα ψυχές
και η καρδιά μου πόνο…

(ρ)
Αχ να’μουν δίπλα σου κι εγώ
να βγάλω το σακάκι
να δώσω για να ζεσταθείς
για δε σου στάθηκε κανείς
σ’ αυτή την κοινωνία…

Αχ να μουν δίπλα σου κι εγώ
να’ παιρνα το φαρμάκι
αχ ορφανό αητόπουλο
μικρό μου προσφυγόπουλο
γι’ αυτή την κοινωνία…

Μπαρκάραν χίλιες δυο ψυχές
χαθήκαν στην αρμύρα
κι εσύ κοιτάς πικρά και κλαις
μικρό παιδί μου που δε φταις
για την κακή μας μοίρα…

(ρ)
Αχ να’μουν δίπλα σου κι εγώ
να βγάλω το σακάκι
να δώσω για να ζεσταθείς
για δε σου στάθηκε κανείς
σ’ αυτή την κοινωνία…

Αχ να μουν δίπλα σου κι εγώ
να’ παιρνα το φαρμάκι
αχ ορφανό αητόπουλο
μικρό μου προσφυγόπουλο
γι’ αυτή την κοινωνία…
Γεδεών
23-04-2015 @ 14:08
Κι΄εγώ ουρλιάζω....τι ντροπή...ένοχοι όλοι...φταίμε,
Λόγια μονάχα...κι΄αδειανά....τρέμε ψυχή μου...τρέμε

Εξαιρετικό!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο