Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της τύχης τα γινάτια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129963 Τραγούδια, 269273 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της τύχης τα γινάτια
 Κοιτάζοντας γύρω μας βλέπω πως η δυστυχία των ανθρώπων είναι πιο τυφλή και από τη δικαιοσύνη ακόμα...
 
Ο πιο αφανής και μοχθηρός απ' όλους τους θανάτους
είναι αυτός που έρχεται δίχως να σε τελειώσει,
που χτίζει το καλύβι του εκεί που 'χει πετρώσει
ο νους, το σώμα και η ψυχή και το φτερούγισμά τους.

Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια
εκείνων που λησμόνησαν το χρώμα που 'χει η ελπίδα,
που σαν την άμμο χάνονται στου κόσμου την κλεψύδρα,
και δεν συνταίριαξαν ποτές του ονείρου τα κομμάτια.

Και το κρασί του κεραστή του πόνου δεν τελειώνει,
για εκείνους τους απόκληρους που αργοπεθαίνουν μόνοι...

Σπάσε καθρέφτη μου κακέ και φοβερέ κριτή μου
και στείλε στους μακάριους τα χίλια σου κομμάτια,
να δούνε και να στοχαστούν της τύχης τα γινάτια
πώς σπέρνουνε απόκληρους στη μέση της ερήμου....



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
rania.foka@yahoo.co.uk
04-05-2015 @ 12:56
Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια
εκείνων που λησμόνησαν το χρώμα που 'χει η ελπίδα,
που σαν την άμμο χάνονται στου κόσμου την κλεψύδρα,
και δεν συνταίριαξαν ποτές του ονείρου τα κομμάτια.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και το κρασί του κεραστή του πόνου δεν τελειώνει,
για εκείνους τους απόκληρους που αργοπεθαίνουν μόνοι...
ΦΟΒΕΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
errikos_rwot
04-05-2015 @ 12:57
Εξαιρετικό!
::smile.::
elena351
04-05-2015 @ 13:08
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Αταξίδευτος
04-05-2015 @ 13:17
Αγάπη καλη μέρα

Δεν ξέρω (προφανώς) γιατί αλλά όταν το διάβασα το θυμήθηκα

https://www.youtube.com/watch?v=bvX6aEauZlo

Τέλεια και η απόδοσή σου και η τεχνική σου, μεγάλο μπράβο.
Στην τελευταία στροφή η κορύφωση έχει κάτι οπερατικό.

Την καλημέρα μου και ευχές για όμορφες εμπνεύσεις
kostas maris
04-05-2015 @ 13:19
ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ...
ΛΥΔΙΑ_Θ
04-05-2015 @ 13:26
Και το κρασί του κεραστή του πόνου δεν τελειώνει,
για εκείνους τους απόκληρους που αργοπεθαίνουν μόνοι...
Καταπληκτικό !!!! ::theos.:: ::love.::
Ζέτα Γκούσκου
04-05-2015 @ 13:51
::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
04-05-2015 @ 14:25
Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
04-05-2015 @ 15:37
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΓΑΠΗ

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
mari-go
04-05-2015 @ 16:08
Δυνατό "κρασί" μας κέρασες μέσα από τους στίχους ..!!!!


::yes.:: ::up.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
04-05-2015 @ 16:20
Αγάπη καταπληκτική η δημιουργία σου !!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ....... ως συνήθως .......

Καλή εβδομάδα !!! ........ ::382.:: ........
Νικηφόρος Ουρανός 38
04-05-2015 @ 18:08
Και αυτή σου η δημιουργία,
αγγίζει την τελειότητα!
Καλό απόγευμα, Αγάπη!
Κώστας 1959
04-05-2015 @ 18:15
Καλησπέρα.
Υπέροχο !!!!
Πλούσιο σε νοήματα και γεμάτο στοχασμούς !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
04-05-2015 @ 18:17
Πολύ γοητευτική γραφή Αγάπη!!!!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος
04-05-2015 @ 18:34
Ο πιο αφανής και μοχθηρός απ' όλους τους θανάτους
είναι αυτός που έρχεται δίχως να σε τελειώσει,
που χτίζει το καλύβι του εκεί που 'χει πετρώσει
ο νους, το σώμα και η ψυχή και το φτερούγισμά τους. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Βαθιά φιλοσοφημένο και γραμμένο μ' έναν τρόπο μοναδικό ! ! !
Κάθε στίχος και μια αλήθεια...Στην τελευταία στροφή ο σαρκασμός κυλά ανεμπόδιστα, στοχεύοντας στη λύτρωση της ψυχής.

Μπράβο Αγάπη!

φραγκοσυριανος
04-05-2015 @ 21:01

Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια
εκείνων που λησμόνησαν το χρώμα που 'χει η ελπίδα,
που σαν την άμμο χάνονται στου κόσμου την κλεψύδρα,
και δεν συνταίριαξαν ποτές του ονείρου τα κομμάτια.

Και το κρασί του κεραστή του πόνου δεν τελειώνει,
για εκείνους τους απόκληρους που αργοπεθαίνουν μόνοι... ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
adespotoi
05-05-2015 @ 09:49
Αγάπη καλημέρα, καταντούμε θύματα , κι ύστερα λένε για κρίματα, δεν νιώθουμε συναισθήματα. ::up.:: ::up.:: ::smile.::
ΛΕΩΝ54
05-05-2015 @ 12:42
Συγχαρητήρια Αγάπη. Η γραφή σου συγκλονιστική!!!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
05-05-2015 @ 23:36
Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια.....
Πρώτη φορά που σε διαβάζω αλλά με κέρδισες μόνο με αυτό.
Το θέμα είναι...βαρύ.
Διαβάζοντας όμως αυτό το ποιήμα σε γοητεύει και στέκεσαι
περισσότερο εμπρός στην ομορφιά της απόδοσής του.
Έλειπα καιρό και είσαι μία από τις πιό ευχάριστες εκπλήξεις
που συνάντησα επιστρέφοντας
Denis
06-05-2015 @ 00:58
Άουτς! ::theos.:: ::hug.::
Μαυρομουστάκης
05-06-2016 @ 01:37
Με συγκλόνισεϛ!
ΒΥΡΩΝ
05-06-2016 @ 09:48
Περιεκτικόν
και αισθητικά άρτιον...! !

::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
rania.foka@yahoo.co.uk
05-06-2016 @ 10:14
απίστευτο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ivikos
05-06-2016 @ 10:17
ΑΓΑΠΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::love.:: ::hug.::
Pavlos Melas
05-06-2016 @ 17:33
Η πιο βαθιά η άβυσσος είναι στα άδεια μάτια
εκείνων που λησμόνησαν το χρώμα που 'χει η ελπίδα,
που σαν την άμμο χάνονται στου κόσμου την κλεψύδρα,
και δεν συνταίριαξαν ποτές του ονείρου τα κομμάτια.


Θαυμάσιο!!!!!!!
Μ.Ελμύρας
05-06-2016 @ 19:05


Έξοχος ποιητικός λόγος!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
χωρίς λόγια
05-06-2016 @ 19:51
!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο