| |
Περνούν οι μέρες
δίχως να περιμένουν
ένα χαμένο τρένο
μια σβησμένη λέξη
να φανεί κάτω απ'
τα γράμματα
δε ρωτά ο χρόνος
την ανθρώπινη ψυχή
τη γερνά
την καίει
την απογυμνώνει
κι αυτή στέκεται ντροπιασμένη
στη γωνιά της.
Περνά η ζωή μου
δίχως να περιμένει
τα σημάδια τους
γελάω , καίγομαι , πονάω
κι εσύ δεν είσαι εδώ
λείπεις
και χρώματα από
ξεχωριστά
πινέλα
παίρνουν τη θέση σου
στον καμβά της ψυχής
κι όμως
ακόμα κι αυτά δειλά
καταφέρνουν
το τέλειο πορτρέτο σου.
Πάντα τρέχω
να προλάβω
αυτό τον έρωτα
να τον ρωτήσω για τα μάτια σου
για τα αισθήματά σου
να τον ρωτήσω γιατί
γιατί να φύγεις
σε ήθελα εδώ
ήθελα τη γεύση των χειλιών σου
στο δέρμα μου
ήθελα τη μυρωδιά σου
στα ρούχα μου
ήθελα να σε αναζητώ
στο σπίτι
όχι να σε ψάχνω
σε γκρεμούς
θα πέσω δεν το βλέπεις;
θα τσακιστώ.
Σ'έχασα πια , δεν είσαι εδώ
κι όμως μ' αγαπούσες κάποτε
με κοίταζες στα μάτια με στοργή
ήμουν στην αγκαλιά σου
εσύ με ήθελες εκεί θυμάσαι;
κι εκεί ήθελα να μείνω
κάποτε μ' αγαπούσες
ήσουν το ποτάμι
στα νερά σου βυθιζόμουν
κι έβρισκα λύτρωση
βάλσαμο στην ψυχή μου.
Ήθελα να μαι ένα κύτταρο
πάνω σου
κάτι δικό σου , κάτι μικρό
μονάχα να με προστατεύει η ανάσα σου
να μην ταλαιπωρούμαι
να μαι εκεί
να ακούω τη φωνή σου
κάθε λεπτό
να σε νιώθω να χαμογελάς
να ξέρω πως με θυμάσαι
γιατί μ' αγαπούσες κάποτε , το ξέρω.
Σε θυμάμαι , σ' αγαπώ
κι η γειτονιά μου
έχει κάτι από εσένα
ήσουν το γλυκό μου παραμύθι πριν κοιμηθώ
εσύ μου έμαθες να αγαπώ
κι αγάπησα εσένα
προτού αγαπήσω εμένα
εσύ είσαι η γλυκιά ιστορία
σκορπισμένη στο κρεβάτι μου
σε ζητάω
μα εσύ είσαι μακριά , δεν μ ακούς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
