Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το μυστικό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το μυστικό
 ^_^
 
Φεγγάρι… που αιώνες καρτερούσες στη σιωπή,
κι αντίκριζες τα μάτια λογής λογής ανθρώπων
μες τη καρδιά μου έδωσες χαριστική βολή
κι ας χάθηκε το φως σου, στο κύμα των ερώτων!

Σελήνη… που αθώα αφανίζεσαι με την ανατολή
και που κολύμπησες έστω για μια στιγμή, στη πράσινη ματιά του
ψιθύρισέ μου αν τολμάς, μ’ ερωτική φωνή
τι κρύβουνε τα χείλη του, και τι μιλά η καρδιά του!

Αστέρια, εσείς που ανάβετε φωτιές στο απέραντο της νύχτας
και που κρατάτε συντροφιά σε όσους σας θωρούν…
τη μοναξιά πολέμησε η πένα της αλήθειας
και τώρα μόνο οι στάχτες της, τη μέρα καρτερούν.

Αγέρωχη κορμοστασιά… ποιος ήλιος θα σε πάρει…
ποιο κύμα θα σε ρίξει στο χάος του κενού;
Στα μάτια μου θα φαίνεσαι το μόνο παλικάρι
που έχει δύναμη καρδιάς και θέληση του νου.

Ποιο αίσθημα να τύλιξε την αύρα αυτής της νύχτας,
ποια σκέψη να σε έφερε στους χτύπους της καρδιάς;
Ίσως να νιώθω… σε κρατά η γεύση κάποιας πίκρας
που από συνήθεια έχεις μάθει καλά να τη φυλάς!

Φοβάσαι, το αισθάνομαι… μα χάνονται τα χρόνια
και είναι κρίμα να τα σκορπάς δέσμιος της λογικής.
Το νιώθω ότι μέσα σου είσαι παιδί ακόμα
ένα παιδί που έζησε την έννοια της ‘’πληγής’’.

Κι αν τώρα εκεί που βρίσκεσαι, στα άστρα ψιθυρίζεις
κι αν κάποτε με σκέφτεσαι, αν λίγο με θυμάσαι…
Να ξέρεις πως τον ίδιο ουρανό με μένα αντικρίζεις
και κάτω από την ίδια του σκιά πλέον κοιμάσαι!




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ζωή μου είναι μια ανάμνηση...και η πένα...η λήθη της!
 
smaragdenia
13-05-2015 @ 16:58
Φοβάσαι, το αισθάνομαι… μα χάνονται τα χρόνια
και είναι κρίμα να τα σκορπάς δέσμιος της λογικής.
Το νιώθω ότι μέσα σου είσαι παιδί ακόμα
ένα παιδί που έζησε την έννοια της ‘’πληγής’’.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

ΠΕΡΝΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Η ΣΤΙΓΜΗ

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ........

ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
13-05-2015 @ 17:01
ψιθύρισέ μου αν τολμάς, μ’ ερωτική φωνή
τι κρύβουνε τα χείλη του, και τι μιλά η καρδιά του!

Στα μάτια μου θα φαίνεσαι το μόνο παλικάρι
που έχει δύναμη καρδιάς και θέληση του νου.

Να ξέρεις πως τον ίδιο ουρανό με μένα αντικρίζεις
και κάτω από την ίδια του σκιά πλέον κοιμάσαι!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΕ HAPPY END
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
adespotoi
13-05-2015 @ 17:05
ο Θεός είναι για όλους μας κάθε ημέρα κρίμα να χάνουμε το θάρρος μας.
heardline
13-05-2015 @ 18:06
Καλησπέρα...LADY, τι μου κάνεις;;;

::up.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
13-05-2015 @ 18:36
Ίσως να νιώθω… σε κρατά η γεύση κάποιας πίκρας
που από συνήθεια έχεις μάθει καλά να τη φυλάς!.....είσαι απίθανη Αλεξάνδρα μου!
::theos.:: ::theos.:: ::love.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
13-05-2015 @ 18:59
Πολύ πολύ όμορφο !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Κώστας 1959
13-05-2015 @ 20:02
Καλησπέρα Αλεξάνδρα.
Φεγγάρι… που αιώνες καρτερούσες στη σιωπή...
Σελήνη… που αθώα αφανίζεσαι με την ανατολή...
Αστέρια, εσείς που ανάβετε φωτιές στο απέραντο της νύχτας...
Αγέρωχη κορμοστασιά… ποιος ήλιος θα σε πάρει…

Αριστουργηματικό "Το μυστικό " σου, Αλεξάνδρα !!! Συγχαρητήρια !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

https://www.youtube.com/watch?v=PXRkSwPz5Xo
https://www.youtube.com/watch?v=4NYWbsPqYT0
https://www.youtube.com/watch?v=4koEyPWZvrQ


LADY KALAS
13-05-2015 @ 20:33
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά ::hug.:: Καλό απόγευμα εύχομαι σε όλους ::cool.::

Κώστα, πολύ όμορφα τα τραγούδια, σ' ευχαριστώ που τα ανάρτησες :)
ΒΥΡΩΝ
13-05-2015 @ 21:25

Σελήνη… που αθώα αφανίζεσαι με την ανατολή
και που κολύμπησες έστω για μια στιγμή, στη πράσινη ματιά του
ψιθύρισέ μου αν τολμάς, μ’ ερωτική φωνή
τι κρύβουνε τα χείλη του, και τι μιλά η καρδιά του!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
14-05-2015 @ 13:38
Τέλεια η γραφή σου Αλεξάντρα !!! ::up.:: ::yes.:: ::hug.::
oneiropola
14-05-2015 @ 18:43
με Ελενα !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Elen Louka
14-05-2015 @ 21:45
::yes.:: ::up.:: πολυ καλο
errikos_rwot
15-05-2015 @ 14:50
Υπέροχο!
::smile.::
Δημήτρης Ιατρού
16-06-2015 @ 13:35
Πολύ καλό my Lady.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο