psixopedi
15-05-2015 @ 11:15 | μέσα στη δύναμη της εντροπίας και του εκφυλισμού
εμπεριέχεται και η δύναμη της αναγέννησης.
ο λύκος ή ο δράκος είναι πολλές φορές διφορούμενα σύμβολα
αλλά απαραίτητα στα παραμύθια.
ωραίο ποίημα.
| |
**Ηώς**
15-05-2015 @ 11:20 | τα φιλιά ξεπόρτιζαν προς χάρτινους ορίζοντες.
και δινόντουσαν γυρίζοντας.....
μου άρεσε πολύ!!!!!
| |
elena351
15-05-2015 @ 13:10 | Ναι...
Λύτρωση το φευγιό του...
Αφού η ιδέα του Λύκου,
μόλις χάραξε
το πρώτο κύτταρο κάποιας δύσμορφης παρατήρησης,
πάλι με το τομάρι της
δένει τα μάτια του Προβληματισμού.
Εύγε Βασίλη ! ::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
pennastregata
15-05-2015 @ 14:01 | Πυκνός και στοχαστικός ο λόγος σου... ::yes.:: ::yes.:: | |
smaragdenia
15-05-2015 @ 14:01 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Sui generis
15-05-2015 @ 15:43 | Άξια, γεμάτη δημιουργία. | |
LADY KALAS
15-05-2015 @ 16:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ενιπεύς
15-05-2015 @ 17:02 | Κάτω από τον μακρύ ύπνο του παραμυθιού,
σάλευαν μακρές νύχτες.
Ζητούσαν να ανασάνουν
τόσο που αραίωνε η σφυγμός της επόμενης μέρας.
.............................................
.............................................
Ναι...
Λύτρωση το φευγιό του...
Αφού η ιδέα του Λύκου,
μόλις χάραξε
το πρώτο κύτταρο κάποιας δύσμορφης παρατήρησης,
πάλι με το τομάρι της
δένει τα μάτια του Προβληματισμού.
Έμπνευση δίχως άλλο!
Βασίλη σ'ευχαριστούμε που υπάρχεις και γράφεις!! ::4076.::
| |
Ζέτα Γκούσκου
15-05-2015 @ 19:14 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
nadin1974
15-05-2015 @ 21:40 | κάτω από τον ήσυχο ύπνο του παραμυθιού
τα φιλιά ξεπόρτιζαν προς χάρτινους ορίζοντες.
και δινόντουσαν γυρίζοντας.
Ο σφιγμός ακόμα δυνατός
Ξεχωριστό ποίημα!
::theos.:: ::yes.:: | |
 |
