| |
| | ένα τραίνο και ένα πλοίο Iii |  | | | οταν μια δημιουργια ερχεται σαν φλας σε δυο ανθρωπους | | |
ΕΊΠΑΜΕ ΚΟΙΝΉ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΑΛΛΆ ΕΠΕΙΔΉ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΕΔΏΝΟΥΜΕ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ ΘΑ ΤΗΝ ΒΆΛΩ ΣΕ. ΤΡΕΙΣ Η ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ[align=left][B][I][align=center][/align]
III
Πέρασε ώρα μέχρι να την πάρει ο ύπνος, , κάτι έψαχνε στα σκεπάσματα.
Το βραχιολακι της, άκουγε τώρα την αναπνοή της να έχει ηρεμήσει ακουγόταν σχεδόν μονότονος ο ήχος της εισπνοής και της εκπνοής .Γύρισε σιγά προς το μέρος της, απ το παράθυρο και μέσα από την κουρτίνα ερχόταν ένα φως .Το φως της πανσέληνου αναμιγμένο με το νεκρικό κίτρινο φως που έβγαζε η κολώνα της ΔΕΗ απέναντι, την κοίταξε λυτά τα μαλλιά της είχαν πέσει και κάλυπταν το μισό πρόσωπο, τα τράβηξε απαλά και πήρε να περιεργάζεται το πρόσωπο της .
Σχεδόν παιδί , ακόμη και αυτή η αγωνία που αντιφέγγιζε το πρόσωπο της είχε χαθεί , είχαν μερέψει τα χαρακτηριστικά της
Τόσο όμορφη.
Έσκυψε να φιλήσει τα χείλια της ,το μετάνιωσε άπλα μύρισε την ανάσα της άπλωσε το χέρι και πήρε μια χούφτα από αυτήν .
Σηκώθηκε, έτσι όπως ήταν γυμνός πήγε στο παράθυρο και τράβηξε με το ένα χέρι την κουρτίνα και έφερα το άλλο στο στόμα και την μύτη γεύτηκε ξανά την ανάσα της σχεδόν έγλυψε το χέρι του .
΄΄Τι κάνω;; σκέφτηκε ψιθυρίζοντας
Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ενώ του άρεσε η πλάκα και ήταν καλός στην παρέα δύσκολα ανοιγόταν στα δικά του σχεδόν δεν ανοιγόταν καθόλου σε σημείο να φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται για τίποτα.
Και τώρα δέχτηκε να κατέβει αυτή κάτω, να μπει στον κόσμο του ,να τον αναστατώσει;;
Ήταν καιρός που είχε ηρεμήσει , είχε περάσει άσχημα πολύ άσχημα ,μέχρι που ωρίμασε ο καιρός βρήκε και αυτός τον δρόμο είχε μια ρουτίνα που αν και δεν την παραδεχόταν αυτή τον συντηρούσε.
Του άρεσε, απ την πρώτη στιγμή το ένιωσε είχε κάτι .
Και τώρα έπρεπε να πάρει μια απόφαση έπρεπε να το παραδεχτεί στον εαυτό του η να κλειστεί σ αυτόν και να μην επιτρέψει ξανά τέτοιες παρασπονδίες.
Το μυαλό του λες και φούσκωνε και πίεζε τα μηνίγγια έκανε να ψάξει να βρει τα τσιγάρα του ,όταν είδε μια μικρή φωτιά απέναντι στο γιαπί, θυμήθηκε τον άστεγο που γυρναγε εκεί.
πήγε στην κουζίνα και φόρεσε ένα σορτς πήρε ένα μπουκάλι από το κάτω ντουλάπι τον καπνό στο χέρι και κατέβηκε...................
Mέρος 4ο(και κάτι)
I
Ξύπνησε απότομα.Κρύωνε κι έκανε να σκεπαστεί αλλά φοβήθηκε μην τον ξυπνήσει.Τράβηξε απαλά το σεντόνι και τότε μόνο κατάλαβε πως έλειπε.Έκανε ησυχία.Προσπάθησε να αφουγκραστεί το σπίτι για να καταλάβει που ήταν.Σιωπή.
Σηκώθηκε,έψαξε για τσιγάρο.Της είχε στρίψει δυο και της τα είχε αφήσει στο κομοδίνο δίπλα της.
Χαμογέλασε.Πήρε ένα και έκανε να το ανάψει.
Πλησίασε το παράθυρο και χάζεψε απ' έξω.Είδε τη φωτιά απέναντι και τον είδε να κάθεται δίπλα της.
Χαμογέλασε ξανά.Είχε και παρέα.Ήταν ο τύπος που είχε δει...Μιλούσαν μάλλον.
Κατάφερνε να την ξαφνιάζει.
Η δύναμη έλξης μεταξύ δύο ανθρώπων μπορεί να προσδιοριστεί με τον εξής απλό τρόπο.
Βάλτους χωριστά.Κατά προτίμηση τον ένα στο παράθυρο και τον άλλο σε μια οικοδομή υπό κατασκευή.Άναψε και μια φωτιά.
Αν γυρίσει ο ένας να δει τον άλλο τότε είναι καμμένα χαρτιά κι οι δυο τους.Γεννημένοι για να κοιτάζουν πάντα ο ένας τον άλλον από απόσταση και να τρέφονται από αυτή,λιώνοντας παράλληλα.
Τον είδε να γυρίζει το κεφάλι.Δεν κατάλαβε αν την είδε ή όχι αλλά σίγουρα κοιτούσε προς το παράθυρο.
Θα επέστρεφε σε λίγη ώρα ίσως και μεθυσμένος για να της πει ότι σκεφτόταν και ότι μοιράστηκε με τον τύπο.Ωραίος ο τύπος.Σαν ίσκιος ή σαν βροχή,δεν μπορούσε να κάνει τον κατάλληλο παραλληλισμό.
Δούλευε λοιπόν το πρωί αλλά φαίνεται πως δεν είχε ανάγκη από ύπνο τελικά.
Άγγιξε το τζάμι.Ήταν κρύο αλλά το προτιμούσε από τα σεντόνια.
Θα έφευγε σε λίγες μέρες.Ίσως και ώρες αλλά ακόμα δεν ήταν σίγουρη για το αν το ήθελε.
Και σε ποιον να το πει.Εκείνος μάλλον θα τρομοκρατούνταν από τη σκέψη και μόνο.Ήθελε να φωνάξει ξαφνικά.Να του φωνάξει βασικά.Να ανοίξει το παράθυρο και να του θυμίσει πως ήταν εκεί και πως μάλλον άρχιζε να τον ερωτεύεται όσο κι αν δεν ήθελαν να το πιστέψει κανείς από τους δυο τους.
"Και λοιπόν?"Να μια απάντηση που έτρεμε.
Δυο λέξεις που θα τη σκότωναν και δεν θα τις άφηναν μάλιστα περιθώρια ξανά γέννησης.(όχι ανάστασης...δε της άρεζε η λέξη)
Κοίταξε τη φωτιά που έπαιζε και τους δυο άντρες του απογεύματος της.Χαμογέλασε.
"Κατάφερες να δεις ότι είδα"ψιθύρισε και συνέχισε να τους κοιτάζει.
έκανε το τσιγάρο της....μονάχα ως τη μέση και το άφησε να σβήσει.
II
Γυρισε σπιτι το ξημερωμα , βαρυ το κεφαλι του απ το αλκοολ,κρυωνε.
Πηρε και φορεσε ένα μπουφαν απ τον καλογερο όπως ηταν με το σορτς περνωντας κοιταξε τον μεγαλο καθρεφτη στο χωλ ,φαινοταν γελοιος
΄΄ Και τι εγινε΄΄ ψυθηρισε
Μπηκε στο δωματιο και την ειδε να καθεται με την πλατη στο κρεβατι ,σκεπασμενη με ένα σεντονι , επαιζε με το βραχιολακι της.Ένα δερματινο βραχιολακι με δυο τρια μπιχλημπηδια επανω του,το λατρευε.Ειχε βαλει το σακκο της σε μια καρεκλα και ειχε μαζεψει μεσα τα πραγματα της. Εφευγε.Το πηρε αποφαση.
Τον ειδε να μπαινει και για μια στιγμη τα ματια της ηταν λες και τον χαιδευαν τρυφερα στην αρχη και μετα ολο παθος μεχρι να φτασουν εκει που επρεπε.
Ανασηκωθηκε και το σεντονι κυλισε πανω στο μπρατσο της σαν να του ελεγε ελα ελα να κανουμε ερωτα για τελευταια φορα και μετα φευγω .
Αυτος προχωρησε στο δωματιο και πηγε απεναντι στο παραθυρο και βυθιστηκε σε μια παλια πολυθρονα,δεν την κοιταζε καν .
Τον ακολουθουσε με το βλεμα της παιζοντας ακομη νευρικα με το βραχιολι,μετα πηρε μια μιση γοπα από τα τσιγαρα που της ειχε στριψει και προσπαθησε να την αναψει,τραβηξε μια μεγαλη ρουφηξια ,και την κρατησε στα πνευμονια της μαζι με την αναπνοη της.Σαν να της ελεγε μεινε μεσα μου να μην ξαναχρειαστει να βρω καποιον να μου στριβει τσιγαρα να εχω εσενα να σε αναπνεω .Δεν αντεξε φυσηξε τον καπνο προς το μερος του.
Μια ακτινα απ της πρωτες που σκαρφαλωσαν το βουνο απεναντι περασε και την κουρτινα αναδευτηκε με τον καπνο απ τα πνευμονια της και χαιδεψε το αξυριστο μαγουλο του .
Υπηρχε κατι.
Μια ρυτιδα που πριν δεν υπηρχε.
Ένα χρωμα στα ζυγωματικα η ισως ο τροπος που εγερνε το κεφαλι αυτή την φορα ηταν διαφορετικος.
Εβγαλε το σεντονι από πανω της περπατησε γρηγορα σχεδον ετρεξε μεχρι το μπανιο,
Επλυνε το προσωπο,γυρισε στο δωματιο φορεσε πρωτα το εσωρουχο μετα το τζην ,την μπλουζα χωρις σουτιεν το πηρε απ την καρεκλα και το εχωσε όπως ναναι μεσα στον σακκο.Πηρε το μπουφαν στο χερι και ριχνωντας μια ματια πισω ψαχνωντας δηθεν μηπως ξεχασε κατι.Βγηκε από το δωματιο.
Ηταν στο χωλ όταν ακουσε ένα δυνατο σιγουρο ψυθιρο
΄΄Μείνε, λίγο καιρό και βλέπουμε΄΄....................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ηρωεες θυματα και θυτες εχουν πληγες | | | |
|
Μαυρομαντηλού
18-05-2015 @ 17:15 | ΄΄Τι κάνω;; σκέφτηκε ψιθυρίζοντας
Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ενώ του άρεσε η πλάκα και ήταν καλός στην παρέα δύσκολα ανοιγόταν στα δικά του σχεδόν δεν ανοιγόταν καθόλου σε σημείο να φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται για τίποτα.
Και τώρα δέχτηκε να κατέβει αυτή κάτω, να μπει στον κόσμο του ,να τον αναστατώσει;;
Ήταν καιρός που είχε ηρεμήσει , είχε περάσει άσχημα πολύ άσχημα ,μέχρι που ωρίμασε ο καιρός βρήκε και αυτός τον δρόμο είχε μια ρουτίνα που αν και δεν την παραδεχόταν αυτή τον συντηρούσε.
Του άρεσε, απ την πρώτη στιγμή το ένιωσε είχε κάτι .
Και τώρα έπρεπε να πάρει μια απόφαση έπρεπε να το παραδεχτεί στον εαυτό του η να κλειστεί σ αυτόν και να μην επιτρέψει ξανά τέτοιες παρασπονδίες.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΠΑΛΙ ΠΟΛΛΑ.......................
ΛΕΩ ΤΟ ΕΞΗΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΞΑΝΑ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑΙ ΞΑΝΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::yes.::
ΓΕΝΙΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
