Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πες μου, αδερφέ μουhttp://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/manolhs_anagnwstakhs_poems.htm#Η_ΑΓΑΠΗ_ΕΙΝΑΙ_Ο_ΦΟΒΟΣ" />http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/manolhs_anagnwstakhs_poems.htm#Η_ΑΓΑΠΗ_ΕΙΝΑΙ_Ο_ΦΟΒΟΣ">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πες μου, αδερφέ μου
 http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/manolhs_anagnwstakhs_poems.htm#Η_ΑΓΑΠΗ_ΕΙΝΑΙ_Ο_ΦΟΒΟΣ
 
Αφού απόκαμε ο αέρας των θαυμάτων
και των πνευμάτων νηνεμία επικρατεί
πες μου, αδερφέ μου, πού θα γείρει το πανί,
και ποια σκιά θα γίνει λίκνο των σωμάτων,
που άχρηστα κείτονται χωρίς μια προσμονή;

Αφού η οργή κατασπαράζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά,
η άγνοιά μας, σαν τσακάλι που αλυχτά,
αποζητά μισολυπόθυμες συνήθειες,
που μας αφήσαν σε σχεδία στ' ανοιχτά...

...πες μου, αδερφέ μου, ποιο τοτέμ να προσκυνήσω,
σε ποια πηγή συχωρεμού να ξεπλυθώ,
ποιους πεθαμένους ποιητές να υποδυθώ
και τα παιδιά μου το πρωί πώς ν' αντικρίσω,
δίχως να μπω στον πειρασμό να υποκριθώ..;

Να υποκριθώ ότι τον δρόμο μου ορίζω,
ότι τους δράκους θα νικήσω όλης της γης,
πως το παρόν είναι ένας χρόνος αμιγής
και εσύ, αδερφέ μου, λεπτοδείκτης που γυρίζω,
σαν ζαβολίαρικο παιδί, κάθε που αργείς...

Απ' τη σοφία σου δυο στάλες μόνο ήπια,
Βιβλίο ο κόσμος... μα η ανάγνωσή μας τρύπια.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 30
      Στα αγαπημένα: 9
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
Αναπάντεχος
09-06-2015 @ 15:48
Πέσμου αδερφή μου γιατί πιστεύεις οτι θα σε σώσουν οι ποιητές
τους στίχους τους μην τους στοιβάζεις δεν χτίζεις τείχη με προσευχές
::hug.::
smaragdenia
09-06-2015 @ 16:41
Απ' τη σοφία σου δυο στάλες μόνο ήπια,
Βιβλίο ο κόσμος... μα η ανάγνωσή μας τρύπια.

ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
**Ηώς**
09-06-2015 @ 17:29
Βιβλίο ο κόσμος... μα η ανάγνωσή μας τρύπια....το ρεζουμί
όσο για τη λεζάντα ΑΓΑΠΗ_ΕΙΝΑΙ_Ο_ΦΟΒΟΣ
συμφωνώ απόλυτα... ::hug.::
ivikos
09-06-2015 @ 17:31
....και εσύ, αδερφέ μου, λεπτοδείκτης που γυρίζω,
σαν ζαβολίαρικο παιδί, κάθε που αργείς...

όλο μια ....ΜΑΓΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αγάπη μου....ΕΞΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
Sofitsa
09-06-2015 @ 17:33
Δεν σχολιάζεται τούτο 'δω... ::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-06-2015 @ 17:36
Καταπληκτικό !!!!! ::theos.:: ::kiss.:: ::kiss.::
ΒΥΡΩΝ
09-06-2015 @ 17:42
...πες μου, αδερφέ μου, ποιο τοτέμ να προσκυνήσω,
σε ποια πηγή συχωρεμού να ξεπλυθώ,
ποιους πεθαμένους ποιητές να υποδυθώ
και τα παιδιά μου το πρωί πώς ν' αντικρίσω,
δίχως να μπω στον πειρασμό να υποκριθώ..;
::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
iokasth
09-06-2015 @ 18:10
Καταπληκτικό ποίημα και καλοπροαίρετα ζήλεψα την έμπνευσή σου.!!!
Το διάβασα και ένιωσα γεμάτη.!!!

-Αφού η οργή καταβροχθίζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά-,

Αυτό πάλι τι μας λεει.;;
!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ.!!!
ΝεφΕλλη
Βασίλης Μ.
09-06-2015 @ 18:44
Δυνατό...
Τολμώ να το χαρακτηρίσω ως ένα από τα καλύτερά σου ::smile.::
Της μεγάλης φυγής
09-06-2015 @ 18:57
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
09-06-2015 @ 19:00
Εξαιρετική γραφή Αγάπη, μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
09-06-2015 @ 19:02
πως το παρόν είναι ένας χρόνος αμιγής
και εσύ, αδερφέ μου, λεπτοδείκτης που γυρίζω,
σαν ζαβολίαρικο παιδί, κάθε που αργείς... ::rock.:: ::rock.:: ::up.::
Καταπληκτικοοοοοοοοοοοοοοοοοο
Γιάννης Ποταμιάνος
09-06-2015 @ 19:12
Αφού η οργή καταβροχθίζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά,
η άγνοιά μας, σαν τσακάλι που αλυχτά,
αποζητά μισολυπόθυμες συνήθειες,
που μας αφήσαν σε σχεδία στ' ανοιχτά...

Εξαιρετικοί στίχοι, μπράβο Αγάπη!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Χωριάτης
09-06-2015 @ 19:17
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Φανταστικό όλο το γραπτό σου!!!!!!!!!!!
Απεριόριστος
09-06-2015 @ 19:21
Καλησπέρα!

Αξιέραστη ποίηση που σε παρασέρνει
στο ρυθμό και στα νοήματά της!!!!

Υπέροχο!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δήμος Γκιώνης
09-06-2015 @ 19:42
Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι !!!!!!!!!!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-06-2015 @ 20:00
Παραμεριζουμε ποιητη για να περασεις. ::love.:: ::kiss.:: ::up.::
Vicky mouse
09-06-2015 @ 20:09
Να υποκριθώ ότι τον δρόμο μου ορίζω,
ότι τους δράκους θα νικήσω όλης της γης,
πως το παρόν είναι ένας χρόνος αμιγής
και εσύ, αδερφέ μου, λεπτοδείκτης που γυρίζω,
σαν ζαβολίαρικο παιδί, κάθε που αργείς...

απλά καταπληκτικό...ποιήτρια μου... δεν έχω λόγια... ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
09-06-2015 @ 20:26
Δε γράφεις ρε φιλαράκι κι εσύ ένα βιβλίο;; Το 'χεις κι αφού το 'χεις κι επιτυχία θα 'χεις!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
09-06-2015 @ 22:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
10-06-2015 @ 00:15
Σας ευχαριστώ όλους για το πέρασμα και χρόνο σας.. ::hug.::
Καλό μας ξημέρωμα..! ::3621.::::kiss.::
elena351
10-06-2015 @ 06:47
Απ' τη σοφία σου δυο στάλες μόνο ήπια,
Βιβλίο ο κόσμος... μα η ανάγνωσή μας τρύπια.
::1255.::::4076.::::1783.::

Καλό ξημέρωμα Αγάπη !!!
πανσελινος
11-06-2015 @ 21:01
...πες μου, αδερφέ μου, ποιο τοτέμ να προσκυνήσω,
σε ποια πηγή συχωρεμού να ξεπλυθώ,
ποιους πεθαμένους ποιητές να υποδυθώ
και τα παιδιά μου το πρωί πώς ν' αντικρίσω,
δίχως να μπω στον πειρασμό να υποκριθώ..; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Απόλυτα ποιητικό, βαθιά ανθρώπινο ! ! ! ! ! !
nadin1974
13-06-2015 @ 00:02
Αφού η οργή κατασπαράζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά,
η άγνοιά μας, σαν τσακάλι που αλυχτά,
αποζητά μισολυπόθυμες συνήθειες,
που μας αφήσαν σε σχεδία στ' ανοιχτά...


Καλό ξημέρωμα υπέροχη Αγάπη!
::theos.:: ::hug.:: ::yes.::
Δημήτρης Ιατρού
19-06-2015 @ 13:38
Καταπληκτικό. Είχες έμπνευση και ρέντα για να βγει τόσο ωραίο.
poetryf
19-06-2015 @ 14:36
Εξαιρετικό! Και το φινάλε...τρυπάει!
adespotoi
19-06-2015 @ 16:07
σαν το σπασμένο φαρμακείο στις δύο η ώρα.... ::angry.:: ::hug.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
19-06-2015 @ 22:33
Αφού η οργή κατασπαράζει τις αλήθειες
και τη σωρό τους η μιζέρια ξενυχτά,
η άγνοιά μας, σαν τσακάλι που αλυχτά,
αποζητά μισολυπόθυμες συνήθειες,
που μας αφήσαν σε σχεδία στ' ανοιχτά...

...πες μου, αδερφέ μου, ποιο τοτέμ να προσκυνήσω,
σε ποια πηγή συχωρεμού να ξεπλυθώ,
ποιους πεθαμένους ποιητές να υποδυθώ
και τα παιδιά μου το πρωί πώς ν' αντικρίσω,
δίχως να μπω στον πειρασμό να υποκριθώ..; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Συνήθεις Ύποφτες
31-01-2017 @ 19:35
::love.:: https://youtu.be/TJAHTWIutmw ::kiss.::
Μ.Ελμύρας
31-01-2017 @ 22:26

Έξοχη ποίηση!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο