| |
| | Διαβάτη Της Ζωής Μου |  | | |
[align=center]Διαβάτη της ζωής μου μη λησμονείς,
εδώ που είσαι η μοίρα σ' έχει φέρει,
η μοίρα που συ διάλεξες χωρίς να έχεις γνώση...
Σε έφερε σε χρόνο με μύρια μονοπάτια,
άλλα με λάσπες και κακό κι άλλα ροδοστρωμένα,
κι όλα μπροστά σου τα θωρείς, μπορείς να περπατήσεις...
Μα είν' η αρχή που φαίνεται το τι θα συναντήσεις,
σαν θα κινήσεις να διαβείς πίσω δεν θα γυρίσεις,
γιατί ο δρόμος σου αυτός θα 'ναι ο τελευταίος...
Κι αν στο λιμάνι μου θα βγεις και θέλεις να αράξεις,
με άσπρα και κόκκινα πανιά βαρκούλα θα στολίσω,
να ταξιδεύουμε μαζί στα πέρα τα πελάγη...
Κι αν πάλι δεν ετόλμησες την μοίρα σου ν' αλλάξεις,
θα στείλω μια στρατιά, αγγέλων, να σε πάρουν,
στο δρόμο με τα πέταλα και πάλι να σε φέρουν...
Διαβάτη της ζωής μου μη χαθείς,
εκεί που πρόκειται να μείνεις,
να ξέρεις θα 'μαι δίπλα σου,
αθόρυβα με πίστη...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 11/06/2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
smaragdenia
12-06-2015 @ 00:13 | Διαβάτη της ζωής μου μη χαθείς,
εκεί που πρόκειται να μείνεις,
να ξέρεις θα 'μαι δίπλα σου,
αθόρυβα με πίστη... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
