| |
Σ’ ΕΝΑ ΤΑΣΑΚΙ Τ’ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΣΒΗΣΜΕΝΑ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟΤΟ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΠΑΡΥΓΟΡΙΑ
ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ
ΓΙΝΑΝΕ ΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΟΡΙΑ
ΡΕΦΡΕΝ
ΠΟΣΟ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΛΥΓΙΣΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΕΙΣΑΙ ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΗΣ Θ’ ΑΦΗΣΕΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΝΑΕΙ ΟΤΑΝ ΑΛΑΖΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ
ΜΕΣ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΟΥ ΣΕ ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΑΩ
ΚΙ’ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΑΡΓΟΚΥΛΑ
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΘΛΥΒΕΡΕΣ ΚΑΙ ΓΩ ΞΕΣΠΑΩ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣΤΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
