| |
Ο θρύλος των ονείρων
Το χωριό μου κάποτε έσφυζε από ζωή
Εγώ δεν το πρόλαβα έτσι
Δεν το θυμάμαι ποτέ με πολλούς κατοίκους
Τώρα πια έχουν απομείνει μόνο κάτι λίγοι
Κι αυτοί αποσύρονται ένας - ένας με τυχαία σειρά
Τότε βέβαια το χωριό γεμίζει κόσμο
Για λίγο
Μαθαίνεις ωραίες ιστορίες τέτοιες ώρες
Για το μπαρμπα-Λιά που η φτώχεια τον έστειλε στην Αμέρικα για δύο χρόνια
κι η αγάπη της Λενιώς τον γύρισε πίσω στον ένα
Για την Ερμιόνη που γιάτρευε πίνοντας κοκακόλες από πονοκέφαλο
μέχρι αρθριτικά
Για το Μήτσο που ήταν μια σταλιά και τον φώναζαν «κούτσικο» μέχρι που πήρε
χάρη ο θανατοποινίτης πατέρας του κι αποφυλακίστηκε και πήρε 20 πόντους
ύψος σ’ ένα δίμηνο κι έτσι απέκτησε ονοματεπώνυμο στην 8η Γυμνασίου
Για το θρύλο των ονείρων
Ο θρύλος λέει ότι τα όνειρα υπάρχουν από πριν κι είναι μοιρασμένα στις νύχτες
Κάθε φορά που κάποιος μένει ξάγρυπνος ένα όνειρο μένει ορφανό
Δεν μπορεί να τρυπώσει σ’ άλλον ύπνο
Κι ούτε υπάρχει νύχτα κενή να τη γεμίσει
Μόνο η νύχτα του θανάτου δεν έχει δικά της όνειρα
Τότε βρίσκουν μια θέση όλα τα εκείνα που η ζωή δεν τα ‘παιξε
Δεν έχει σημασία αν ήταν από ανάγκη ή από αμέλεια
Ούτε αν ήταν λίγα ή πολλά
Έτσι λέγαν στο χωριό μου και το ‘χαν για κακό να μην κοιμούνται το βράδυ
Μόνο για χάρη των νεκρών ξενυχτούσαν
Τότε που αγρυπνά ο θρήνος
Και τα όνειρα αναπαύονται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
