Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Υπερευθραυστη Οθονηhttps://youtu.be/-PEGQPQwxyE ... καλημέρα σε όλους , καλώς ξαναβρεθήκαμε ... να στε καλά όλοι ..." />https://youtu.be/-PEGQPQwxyE ... καλημέρα σε όλους , καλώς ξαναβρεθήκαμε ... να στε καλά όλοι ...">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130457 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Υπερευθραυστη Οθονη
 https://youtu.be/-PEGQPQwxyE ... καλημέρα σε όλους , καλώς ξαναβρεθήκαμε ... να στε καλά όλοι ...
 
ΥΠΕΡΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΟΘΟΝΗ

Μιας κι είχε αγγέλων δυο, το φως να τον τυφλώνει
νόμιζε τάχα ότι είχε πλήρως θωρακίσει
την υπερεύθραυστη του εαυτού του, οθόνη
τίποτα δεν μπορούσε πια, να τον τσακίσει

Μα όλα ήτανε μια πλάνη στο μυαλό του
αφού τα λόγια των ανθρώπων σαν ξυράφια
και πάλι αυλάκωναν τ’ αθώο πρόσωπο του
πληγές του χάραζαν στα στήθια και στα μάτια

Το δάκρυ του έκανε συχνά, πυκνό μελάνι
ομοίως το αίμα της καρδιάς σε κάθε μάχη
σε στίχους ξέσπαγε π’ ανθρώπου ο νους δεν φτάνει
μιας και βαριά σήκωνε βιώματα, στη ράχη

Πάντα στα λόγια συνεπής, που εμμέτρως ντύνει
μόνος αγκύλωνε ότι του ‘κλεινε το δρόμο
δεν λησμονούσε απ’ όπου πέρναγε ν’ αφήνει
το είναι του όλο, δίχως σκόντο, δίχως νόμο


Μιας κι είχε μάθει μες στ’ αγκάθια να φυτρώνει
νόμιζε τάχα πως πληγές δεν τον τρομάζουν
την υπερεύθραυστη του εαυτού του, οθόνη
τα λόγια ανθρώπων δεν μπορούν ξανά να σπάσουν

Ξεγέλαγε έτσι την ευάλωτη ψυχή του
μα μέσα του έβραζε η πίκρα σαν καζάνι
πάντα ξεσπώντας στη δεινή στιχοπλοκή του
που μόνο αυτή μπορούσε ζάφτι να τον κάνει

Φόραγε πάντα της αλήθειας του, τα ιμάτια
κι αυτοσαρκάζονταν με ρίμες μοναχός του
μεταμορφώνονταν, σκορπιόταν σε κομμάτια
όμως παρέμενε και πάλι ο εαυτός του

Αυτοπροβάλλονταν εμμέτρως κι ούτω ποιούσε
μείζονα φθόνο σ’ όχθη που ήτο αντίπερα του
μα αυτός δεν ξέχασε ποτέ ότι αγαπούσε
κι απ’ τη χαρά άλλων διπλασίαζε τη χαρά του


Μιας κι είχαν τρίψει τα όνειρα του μαύροι χρόνοι
νόμιζε τάχα πως το δάκρυ έχει στερέψει
κι ότι η υπερεύθραυστη του εαυτού του, οθόνη
αντί γι ασπρόμαυρα, πλέον έγχρωμα θα παίξει

Αυθυποβάλλονταν λοιπόν με πανοπλία
του παρελθόντος τις σκιές για να δαμάσει
το μέλλον του έγραφε εκδίδοντας βιβλία
που δεν επρόκειτο κανείς να τα διαβάσει

Μίλαγε πάντοτε χωριάτικα, με «γρέζι»
στ’ άλυτα εισβάλλοντας να βρει την όποια λύση
με σατανά κι άγιο στο ίδιο το τραπέζι
μπορούσε αδέκαστα να κάτσει να μιλήσει

Ρούφαγε νέκταρ του ήλιου, φλόγα της σελήνης
σαν το σφουγγάρι που διψάει και δεν χορταίνει
ήξερε αν παίρνεις, επιβάλλεται να δίνεις
κι ότι έχει πιότερα να πει όποιος σωπαίνει



Μια μέρα πλάνταξε απ’ της αδικίας το κλάμα
κι έτσι αποχώρησε δειλά, πράττοντας σφάλμα
κατόπιν ώριμης βουλής που είχε πάρει
στην κακεντρέχεια έτσι κάνοντας τη χάρη

Τώρα δριμύτερος μα φειδωλός γυρίζει
κι αν σταυρωθεί ξανά, τιμή του, αφού τ’ αξίζει
κι όποιος δε δέχεται την ταπεινή του αλήθεια
ας προσκυνάει των φθόνων του, τα παραμύθια

Ίσως κατάλαβε ότι αξία αν στη φτήνια δίνει
γίνεται πιότερο φτηνός τότε από ‘κείνη
κι άμα σαν ρίψασπις ταχθεί δια φάση αστείας
σκλάβος θα μείνει στο ζυγό όποιας δυναστείας

Ας πάψει πια ν’ απολογείται για ότι εκφράζει
σαθρός ντουνιάς μ’ ορμήνιας ρήση δεν αλλάζει
κι έτσι αποφάσισε και πάλι να επιστρέψει
προς κόντρα αιχμής και προς αγνή δική του τέρψη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

“k©sm!m@”
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-06-2015 @ 10:54
Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω Κωστή !!!!
Καλή βδομάδα
Αναπάντεχος
15-06-2015 @ 11:09
Ρούφαγε νέκταρ του ήλιου, φλόγα της σελήνης
σαν το σφουγγάρι που διψάει και δεν χορταίνει
ήξερε αν παίρνεις, επιβάλλεται να δίνεις
κι ότι έχει πιότερα να πει όποιος σωπαίνει

Ας πάψει πια ν’ απολογείται για ότι εκφράζει
σαθρός ντουνιάς μ’ ορμήνιας ρήση δεν αλλάζει
κι έτσι αποφάσισε και πάλι να επιστρέψει
προς κόντρα αιχμής και προς αγνή δική του τέρψη

ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΕΨΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ::382.::
ΑΝΤΗΣ
15-06-2015 @ 11:37
υπεροχο
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
15-06-2015 @ 11:49
Κωστή καλώς ήρθες !!!!

Η παρουσία σου τιμάει αυτή την σελίδα !!! ...

Σε ευχαριστώ προσωπικά για όσα προσφέρεις στην ποίηση και στην αγνή δημιουργική έκφραση ...

Καλημέρα θερμή !!!!!!!! ........ ::382.:: .......
heardline
15-06-2015 @ 12:26
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elena351
15-06-2015 @ 13:26
Καλώς μας ξανά 'ρθες Κωστή !! Η γραφή σου έλειψε στην οικογένεια των στίχων !! Υπέροχος όπως ανέκαθεν !! ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Της μεγάλης φυγής
15-06-2015 @ 19:09
Πολύ καλό!!!!!!!!!!

::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Κώστας 1959
15-06-2015 @ 19:11
Συνονόματε Καλωσόρισες !!!!
Μας έλειψες !!!
Γιατί , όπως σου έχω ξαναγράψει, τα αγνά , πηγαία και εμπνευσμένα ποιήματά σου , είναι όλα , μα όλα τα λεφτά !!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::

...Πού ήσουν αδελφέ μου, πού έλειπες τόσο καιρό
πού ήσουνα για πες μου και δεν μπορούσα να σε βρω...
Στ. Καζαντζίδης -(Τ. Παναγόπουλου)
https://www.youtube.com/watch?v=BMpUHaQkzV8
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-06-2015 @ 22:39
Πανεμορφο φιλε μου. ::rock.:: ::rock.:: ::up.::
steven boss
16-06-2015 @ 08:17
Υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!
kostas maris
16-06-2015 @ 10:25
Καλημέρα παιδιά , ευχαριστώ για τα σχόλια και την παρουσία σας , να στε καλά ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο