Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ωχρή περγαμηνή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130373 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ωχρή περγαμηνή
 Ειναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη! ...
 
Ένοιωθες θλίψη ... βυθιζόσουν στο κενό
κι είδα στα μάτια σου τόση απελπισία ...
πως καλλιέργησες την κάθε σου αξία;
ποιος προκαθόρισε το όριο στενό; ...

Φυλακισμένο στις νεανικές ορμές
ένα κορμί, μιά φυλακή ... ένοχες σκέψεις ...
θέλεις παράφορα το βλέμμα σου να στρέψεις
να μακρυνθείς απ τους σκορπιούς και τις οχιές.

Είχα τα θέλω μου ... κρυμμένα σε σπηλιές
από του δάσκαλου το χέρι ραβδισμένα ...
κι απ` του γονιού τα χείλη αφορισμένα
το μίσος μπόλιαζε κρυφά τις εμμονές.

Δειλά το Φως ... ήρθε ο καιρός που έψαξε
τον Ήλιο κοίταξε κατάματα με θάρρος ...
είναι στιγμές που η ψυχή γίνεται φάρος
βρίσκοντας την αναλαμπή που έχασε.

Λεπτό το δέρμα σου ... ωχρή περγαμηνή
στα δάχτυλά μου της αφής οι αμαρτίες ...
λαθραία έζησα σε φαύλες πολιτείες
κάθε στιγμή μου ... και ανάγκη ταπεινή.


* * *

Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν; ... θυμάσαι άραγε; ...

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013 18:00 LT (UTC-8)
Κάπου στον Ειρηνικό ωκεανό, προς το Prince Rupert & Vancouver, Canada.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

kourelis.efstratios@gmail.com
 
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
17-06-2015 @ 08:05
Εκείνο που σε τελματώνει και σε κρατάει δέσμιο του έλους ...
δεν είναι η παχιά λάσπη του βάλτου ...
αλλά το ότι εξακολουθείς να παραμένεις εκεί μέσα στάσιμος ...
διστάζοντας να κάνεις το επόμενο βήμα μπρος ...
και να ξεκολλήσεις το πόδι σου …

Φίλες-Φίλοι ... καλημέρα σε όλους !!!!!!!!!!! ....... ::382.:: ...
smaragdenia
17-06-2015 @ 08:44
είναι στιγμές που η ψυχή γίνεται φάρος
βρίσκοντας την αναλαμπή που έχασε.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ................ ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-06-2015 @ 08:51
Δεν έχω λόγια !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλημέρα Στράτο
oneiropola
17-06-2015 @ 09:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καλημερα !!!!
nadin1974
17-06-2015 @ 09:33
Δειλά το Φως ... ήρθε ο καιρός που έψαξε
τον Ήλιο κοίταξε κατάματα με θάρρος ...
είναι στιγμές που η ψυχή γίνεται φάρος
βρίσκοντας την αναλαμπή που έχασε.

Καλημέρα!

Ένα βήμα ! κι αφήνεις τον Βάλτο
τι κι αν στείλουν Σκορπιούς-Ιχνηλάτες
θα προλάβεις να πας παρακάτω
κι ας στα πόδια σου μείνουν οι λάσπες

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
**Ηώς**
17-06-2015 @ 09:43
ένα κορμί, μιά φυλακή ... ένοχες σκέψεις .......
φοβερή η γραφή σου ::theos.::
Angelic
17-06-2015 @ 09:45
Φοβερή και η δημιουργία και το σχόλιο σου !! ::up.::
Κώστας 1959
17-06-2015 @ 10:05
Καλημέρα Ευστράτιε.
....Λεπτό το δέρμα σου ... ωχρή περγαμηνή
στα δάχτυλά μου της αφής οι αμαρτίες ...
λαθραία έζησα σε φαύλες πολιτείες
κάθε στιγμή μου ... και ανάγκη ταπεινή....
Καταπληκτικό !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
alex-nonis
17-06-2015 @ 10:33
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
errikos_rwot
17-06-2015 @ 10:33
Εξαιρετικό!
::smile.::
rania.foka@yahoo.co.uk
17-06-2015 @ 11:20
ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
17-06-2015 @ 11:57
Θυμήσου τις στιγμές που νοσταλγούσες
της μοναξιάς τα ατελείωτα τα βράδυα,
θολοί ορίζοντες και η ψυχή σου άδεια
χαρές στην φαντασία μόνο ζούσες ...

πολλά δεν ζήταγες ... αγάπη καρτερούσες ...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους !!! ...

Alex καλώς ήρθες στην παρέα !!! ...

Καλή συνέχεια !!!!!! ...... ::382.:: ....
πανσελινος
17-06-2015 @ 12:53
Όταν οι λέξεις πηγάζουν από την ψυχή μας, δεν μπορεί παρά να είναι αληθινές και υπέροχες !

Καλή σου μέρα Ευστράτιε ! ::smile.::
Αναπάντεχος
17-06-2015 @ 13:07
Είχα τα θέλω μου ... κρυμμένα σε σπηλιές
από του δάσκαλου το χέρι ραβδισμένα ...
κι απ` του γονιού τα χείλη αφορισμένα
το μίσος μπόλιαζε κρυφά τις εμμονές.
::up.:: ::yes.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-06-2015 @ 13:25
Οι περγαμηνες αξιζουν σε σενα. Με αγαπη. ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
LADY KALAS
17-06-2015 @ 15:43
Γράφεις τόσο ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!!!!! Κάθε φορά με συναρπάζεις! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Δημήτρης Ιατρού
17-06-2015 @ 16:41
Πολύ όμορφο με συγκίνησε. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δήμος Γκιώνης
17-06-2015 @ 19:49
Ε Ξ Α Ι Σ Ι Ο . Ένα μεγάλο μπράβο !!!!!!!
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
17-06-2015 @ 21:57
Κατερίνα, Γιάννη, Αμαρυλίς, Αλεξάνδρα, Δημήτρη, Δήμο ... πολλά ειλικρινή ευχαριστώ που είσαστε στην παρέα !!! ... ::hug.::

Η δική μου στροφή ........ και η έξοδος .......

Είχα τα θέλω μου ... κρυμμένα σε σπηλιές
από του δάσκαλου το χέρι ραβδισμένα ...
κι απ` του γονιού τα χείλη αφορισμένα
το μίσος μπόλιαζε κρυφά τις εμμονές.
...
ο φόβος έθρεφε τις μύριες ενοχές ...
δειλά χαράζοντας φαύλες διαδρομές ...
αφιόνι στάζοντας στου νου τις εκδορές ...
στου είναι τις πληγές ...
ματώνω, δες ..........

Καλό ξημέρωμα σε όλους !!!!!!!! ....... ::382.:: ........
.
φραγκοσυριανος
17-06-2015 @ 22:15
Είχα τα θέλω μου ... κρυμμένα σε σπηλιές
από του δάσκαλου το χέρι ραβδισμένα ...
κι απ` του γονιού τα χείλη αφορισμένα
το μίσος μπόλιαζε κρυφά τις εμμονές.

Δειλά το Φως ... ήρθε ο καιρός που έψαξε
τον Ήλιο κοίταξε κατάματα με θάρρος ...
είναι στιγμές που η ψυχή γίνεται φάρος
βρίσκοντας την αναλαμπή που έχασε.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
07-08-2015 @ 22:54
::1255.::::1255.::::1255.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο