| |
Να η σκιά μου
τώρα περιφέρεται
γύρω απ τον πύργο
τον δικό σου τριγυρνά
Μ ενα μυαλό
που ολότελα πια φλέγεται
και μ ένα αντίο
αφημένο εκεί στο πουθενά.
Κι όταν ξυπνάει
απ τις σιωπές που αντηχούν
αυτές τις νύχτες
που τρομαγμένος σε ζητάει
είναι οι φορές
που ξαναμπερδεύεται
και τ ονομά σου φωνάζει δυνατά
Να η σκιά μου
τώρα περιφέρεται
γύρω απ τον πύργο
τον δικό σου τριγυρνά
Σε μια οθόνη
τον εαυτό της ονειρεύεται
να προσπαθεί
του χρόνου την αντιστροφή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
