| |
η Φρικη
δασος διχως μια σκια
που στo ολα για καλο ακουει..
ρουφηξε μεμιας το φως
ενας ηλιος καρφωμενος
πανω μου
κλεβει ολες τις λεξεις
και αφηνομαι οπως απαρχης
σε καθε διαθεση
ερμαιο της Ελξης (του)
ενας αερας στην απομακρυνση
που λυγιζει
μονο το τσιγαρο
στα δαχτυλα μου
και η φωτια
ηφαιστειο που λαγοκοιμαται
διχως χρονο και τοπο
ενεργο οπως το μαυρο πουλι
που πεταξε στον λιολουστο ουρανο
μπροστα ξαφνου απο τα ματια μου
που απλωνει απο τον πονο
Βαθυ σκοταδι
τραβαει την απΑντοχη
μου τεντωνει κι αλλο
την προσοχη..
σε οτι δεν παιρνει ο ανεμος
και μια λιβελουλα
σε οτι φωτιζει αξαφνα τη μνημη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
