| |
αχ θα μπορούσα όλη νύχτα να σ ακούω
να μου μιλάς και να μη χάνω ούτε λέξη
ως και τον ψίθυρο από σένα ,ναι,λατρεύω
φτάνει να σ έχω αγκαλιά ώσπου να φέξει
ένα φιλί σου πως πεθύμησα στο στόμα
ένα σου χάδι,το τραγούδι σου,το γέλιο
με βασανίζει τώρα τόσο το άδειο στρώμα
βιάστηκες έφυγες..μα δεν υπάρχει τέλειο
απ το σκοτάδι παίρνω ένα φτωχό ρετάλι
κι αφού δεν είσαι, να κουρνιάσω εκεί δίπλα
τη μοναξιά σου να σκεπάσω ,φτιάχνω σάλι
και στη ζωή που μου ξεφεύγει κάνω τρίπλα
τον έρωτά σου να κερδίσω πόσο θέλω
μα δε μιλάμε πια ,κι εγώ μόνη κοιμάμαι
πήρε ο αέρας μακριά το άσπρο καπέλο
που μου είχες δώσει να φορώ ,μα σε θυμάμαι
με μία νότα μόνο φτιάχναμε τραγούδι
με μια ματιά σου ότι είχα το ξεχνούσα
έλα ,ξημέρωμα και χτύπα το κουδούνι
θα σου ανοίξω,θα στο κρύψω,πως πονούσα
δε θα ρωτήσω πού ο δρόμος σε είχε βγάλει
σα να ταν μόλις χτες που έφυγες και ήρθες
είν ένα δώρο η κάθε μέρα, κι είναι πλάνη
ν ακολουθείς και να ακούς ψεύτες προφήτες
απ το σκοτάδι παίρνω ένα φτωχό ρετάλι
κι αφού δεν είσαι να κουρνιάσω εκεί δίπλα
τη μοναξιά σου να σκεπάσω ,φτιάχνω σάλι
και στη ζωή που μου ξεφεύγει κάνω τρίπλα
τον έρωτά σου να κερδίσω πόσο θέλω
μα δε μιλάμε πια ,κι εγώ μόνη κοιμάμαι
πήρε ο αέρας μακριά το άσπρο καπέλο
που μου είχες δώσει να φορώ, μα σε θυμάμαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
