Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: γνώθι σ αυτόν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 γνώθι σ αυτόν
 
Γνώθι σ αυτόν
Είναι μεγάλη δουλειά να έχεις τω γνώθι σ αυτόν τελικά. Τι να εξηγώ τώρα , αφού για τον καθένα μας είναι διαφορετικό. Είμαι παραλία Σαλόνικα ημέρα Κυριακή , κάθομαι έξω απο το Αχίλλειο. Τραπεζάκι καφέ χρώμα βένγκε , καρέκλες τέσσερις, χρώμα καφέ ανοικτό ψάθα , μια γάτα ψάχνει μάλλον κανένα γάτο στο πεζοδρόμιο βολτάροντας. Ένας σκύλος δεμένος στο λουρί μιας μαντάμας, αγριοκοιτάζει την γάτα…… Στο βάθος θάλασσα μπλού μπλάκ λουλακί χρώμα, κάτι γκρίζα χοντροκάραβα στο ακόμη πιο βάθος και αν θές ακόμη πιο βάθος , μπορεί να δείς και τον Όλυμπο , αν ξέρεις να βλέπεις.
Κόσμος σουλατσάρει , άλλοι με λόγο , άλλοι χωρίς λόγο, άλλοι με καλά ρούχα , άλλες ξεντύθηκαν για να βγούν…. Μόνιππα με το άλογο να πέρδεται ανενόχλητα – όχι σαν εμάς που τις κρύβουμε - παιδιά να φωνάζουν μαμαααααά παγωτοοοοοό και να ακούγονται μέχρι τα Μουδανιά, μπαμπάδες με κοιλιά και μούσι να κοιτάνε λαίμαργα τα πιπινάκια που πηγαινοέρχονται με τα κινητά στο αυτί. Νέες κατά τα άλλα γυναίκες, που προπονούνται για θειές ….Γιαννάκηηηηηηηηη μηηηηη εκειιιιιιιιί τσιρίζει η προπονημένη.. κι ο Γιαννάκης είναι στο ενάμισυ μέτρο.
Δημόσιοι υπάλληλοι , υπάλληλοι απλοί , ανθυποϋπάλληλοι, αρχιυπάλληλοι , πιό κεί, κάτι πονηρόφατσες που κοιτάνε ν αρπάξουν , κάτι άλλα μαγκάκια γελαστά και 'περπατημένα' βγήκαν παγανιά, ότι γουστάρεις το βλέπεις .
Κάτι ξεχασμένοι τουρίστες μάλλον Τούρκοι, ακούς παζάρ γιερί , παζάρ γκιουνλερί ατσίκ μέ, ( είναι ανοιχτή η αγορά την Κυριακή ?) γελάνε και δυνατά πανάθεμά τους σκέτη φασαρία.
Πιό κάτω, παρέα Αξιωματικοί, του Πολεμικού Ναυτικού με την άσπρη στολή και όλα τα σεμσελέ τους…. Μπορεί να δείς και κανένα μαγκίτη γλάρο, να βουτάει για κανένα αφρόψαρο....... Όλα μιά χαρά , ένα πολύχρωμο, πολύβουο γαϊτανάκι, που τυλίγεται γύρω από τον Λευκό Πύργο και μέχρι το Μακεδονία Παλλάς περίπου ανατολικά , ενώ η απροσδιόριστη αρχή του ξεκινάει δυτικά κάπου στον Ερυθρό Σταυρό.
Στη μέση η παραλιακή Λεωφόρος Νίκης με τα καφέ της , τις γνωριμίες της , τα καμάκια της.
-Συγνώμη δεσποινίς, έχετε ώρα ?
-Ναί...και κοιτάει το ρολόϊ η κοπέλα.
-Δεν εννοώ αυτή την ώρα, εννοώ αν έχετε ώρα για καφέ...
-Α να χαθείς , κρύε....
Να μην αδικήσω και τους μαύρους – συγνώμη έγχρωμους – που πουλάνε μάνκευ λούί βουιτόν και ότι μαϊμουδομπιχλιμπιδόχαντρα μπορεί να φανταστείς , τους γύφτους – συγνώμη αθίγγανους – τους πάσης φύσεως σκούρους με το ντάρκ βλέμμα και τα ορθάνοιχτα μάτια –συγνώμη και πάλι - τις καντίνες με τις μυρωδιές , τα ψητά καλαμπόκια , το μαλλί της γριάς σε όλα τα χρώματα –άλλο κι αυτό πάλι , άκου όλα τα χρώματα , λές και δεν έφτανε ένα ή δύο - .
Γενικά ένας αχταρμάς, από όλα τα 'πουλιά του δάσους' που κυκλοφορούν μεσημέρι Κυριακής, στην ερωτική Θεσσαλονίκη , όπως βλακωδώς αποκαλούν την Θεσσαλονίκη, κυρίως οι Αθηναίοι.
Αυτοκίνητα κάνα δυό χιλιάδες, με κόρνες, κάποια με μουσικές τέρμα, μηχανάκια επίσης, μερικές ανελέητες εκκωφαντικές εξατμήσεις, ένα μπέρδεμα , ένα ανακάτεμα , μια συναυλία του Μπρέγκοβιτς χωρίς αυτόν , χωρίς μέτρο και ρυθμό, από χρώματα , αρώματα , μυρωδιές από κολώνιες που περνάνε δίπλα σου, μέχρι τον ιδρώτα του άπλυτου που σε προσπερνάει και λές...
-ρε συ μ ακούμπησε ?
-ναί και ψάξε νόπνευμα ή αθέρα.
Και μέσα σ όλα αυτά τα μαγευτικά είμαι βυθισμένος στην παρατήρησή μου , ώσπου βλέπω την πιπινομπεμπέκα γύρω στα εικοσιτριανταπέντε – ξέρεις εσύ – να έρχεται κατά πάνω μου , με χαμόγελο παλιάς γνωστής.
Το γρήγορο μυαλό μου ,προσπαθεί να επαναφέρει το όλόγραμμά της σε διάφορες στάσεις στην μνήμη μου, αλλά είναι πρακτικά αδύνατον γιατί είναι ήδη γεμάτη από πιπινομπεμπέκες των κυβικών της πλησιάζουσας. Και όσο νάναι, προσπαθώ να φτιάξω το μαλλί, ψιλοστρώνω και το πουκάμισο......
- Μπάρμπα έχεις αναπτήρα ? ρωτάει και μου φεύγει ο καφές από το στόμα υπό πίεση.
- Τι ? μπόρεσα να ψελλίσω…..ρωτώντας…
- Τι δεν κατάλαβες ? συνεχίζει με ύφος το πιπινοπουρό.
- Οοχι δεν καπνίζω….απάντησα σαστισμένος , μάγκες τα έχασα … τέτοια επιτυχία ? τέτοιο ειδικό τεμάχιο ? όλα σε μένα ? Και με πιάνουν κάτι γέλια….ξεκαρδίστηκα…
- Α , ο μπαρμπούλης είναι ίου….και φεύγει.
Για αυτό λέω ρε αγόρια και κουρίτσα…..μεγάλη δουλειά να έχεις το γνώθι σ αυτόν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
28-06-2015 @ 12:28
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΓΕΜΑΤΟ ΕΙΚΟΝΕΣ ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο