| |
Αχ στερεμένη μου καρδιά
απότιστο χωράφι
ειν' τα πηγάδια μακριά
κι οι πέτρες μαξιλάρι
στου βράχου κει την πλατη
Κι όταν μιλούν για ουρανούς
λογιών βροχές καλούδια,
σου φέρνουν μόνο δάκρυα
ασφόδελου λουλούδια
μοιρολογιών τραγουδια
Μία αλμύρα πως σε πότισε
και σπόρος πια δε πιάνει
έγινες σαν βουνοκορφή
μακριά απ' ανθρώπου μάτι
χωρίς γλυκό ραχάτι.
Αγρίεψες και στοίχειωσες
αγκάθια είσαι γιομάτη
που μόνο μία πυρκαγιά
τη στέρφα γη θα τη γιάνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
