| |
Ειναι στιγμες που το στερεο και το ρευστο, σαν κυμα, δεν διαφερουν καθολου.
Δεν εχω ξαπλωσει ποτε στο πατωμα μονη ουτε μια φορα, σε στιγμες καυσωνα κι αποχαυνωσης.
Το συνηθιζε ο θειος Μ, οσο ζουσε, δεν το δοκιμασα,ουτε το σκεφτηκα.
Κι αυτο το θυμηθηκα μολις τωρα, απο το πατωμα.
Για την ακριβεια αυτη η μνημη προηλθε με την απομακρυνση μου, απο αυτο..
Το μονο που μου ειπε ενα μερος του μυαλου με το που ηρθε -επιτελους- σε επαφη με το δροσερο εδαφος, ο κροταφος το μαγουλο το στηθος τα χερια ανοιχτα η κοιλια και τα ποδια ανοιχτα, ειναι πως:
ποτε σοβαρα (σε καμια μου ηλικια) δεν εφαρμοσα πουθενα -εντελως-
παρεκτος απο τωρα..
με το εδαφος -οπως ακριβως και με τη θαλασσα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
