| |
| | αιλουροι |  | | | "Ποτε δεν γνωρισα τετοια γαληνη, ξεπερναει τη κατανοηση μου.." | | |
Τι ποιο επομενο και ακαταληπτο, σε κοινωνιες πολιτισμενες..
τεχνολογικα σταθερα, καλπαζουσες
να υπαρχουν ακομη ανθρωποι
που περνανε τοιχους και τοιχακια, παραθυρα και τρυπες..
Ιδιωτικων (τους) και κοινοχρηστων χωρων.
Ανθρωποι και μαρτυρες λοιπον..
Με τους μεν μαρτυρες, να συνεχιζουν μη βλεποντας απτοητοι, τιποτα.
Με τους δε δε, αν τους τυχει να κανουν, καποιον τσακωτο
σαμπως σα τη μυγα να προσγειωθηκε στο γαλα τους
ασαλευτοι ως απαντηση παρουν ικανοποιητικη, τον ρωτουν: "τι κανεις"
αν και δεν θα δουν πουθενα την ποιηση
..γιατι ουτε λογος για αρωμα και χρωμα
Ειναι βεβαια και οι καταλυτες εμψυχωσης, αλλα
αλλα αυτο μονο μεταξυ τους, για τους αλλους
ειναι μονο εξωγηινοι..
για τους μεν και δε, ως τα τωρα, ολα, ενα μονο αυριο..
Μα αυτο για οσους τα ξερουν ολα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
