| |
ΤΟ ΑΠΙΑΣΤΟ ΠΟΥΛΙ
Το πρόσωπο σου ολόγιομο,
Φεγγάρι που φωτίζει,
Και στις ψυχές που αγαπούν,
Ελπίδα όλο χαρίζουν...
Τα μάτια σου σαν φωτεινά,
Αστέρια μας γεμίζουν,
Με παθος για τον έρωτα,
Καιτις καρδιές αγγίζουν,
Είσα το άπιαστο πουλί...
Ποτέ μου δεν σε φτάνω...
Γιατ΄΄ είσαι πάντα κει ψηλά,
Στον ουρανό επάνω,
Κι΄εγώ φτερά δεν έβγαλα....
Δεν ξέρω πως να φτάσω,
Εκεί που βρίσκεσαι εσύ,
Θεό για να δοξάσω...
Και κάνω όνειρα τρελλά,
Ότι κατέβηκες εσύ...
Στη γη να με γνωρίσεις...
Να μου γλυκάνεις τη ψυχή....
Όνειρα ανεκπλήρωτα....
Γιατί ποτέ δεν θάρθεις...
Δεν θα κατέβεις να με δεις...
Γι΄αυτό και δεν θα μάθεις...
Πόσο πολύ σ΄αγάπησα...
πως ζω μόνο για σένα...
και όσα για σένα ένοιωσα...
δεν νοιώθω για κανένα...
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
