| |
Kαποια παιδια οπως ολα, στο στοχαστρο
Oσο ο φακος την συν-θλιψη τους
κυνηγαει να παγ(ι)ωσει..
τοσο βαθια και αρχαια
απο μεσα της αναβλυζει
H σκανταλια
στο ασυγκρατητο χαμογελο τους
πουλακι που απλωνει τα φτερα
Aυτο με το περασμα των σκοτεινων καιρων
που δεν σβηνει
το αχνο και το απαλο
του μυστηριου αποχρωση
..Που δεν ξερουν να πουν
πως το κανουν..
Φυσικα, δεν εχουν απαντησεις
Δεν καταλαβαινουν απο ορισμους..
δεν εχουν χρονο
Δεν εχουν κατι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
