| |
[align=center]
Λόγια μεγάλα λέγαμε στου καραβιού την πρύμα
πάντοτε μεγαλώνανε στη φουσκοθαλασσιά
ο αέρας τα διαγούμιζε τα άπλωνε στο κύμα
και αγάντα να γλυτώσουμε την κοσμοχαλασιά.
Μπήκε και μπαρκάρισε λεφτά για να μαζέψει
και πάντοτε μας ρώταγε πόσο μισθό θα πάρει
μια κόρη είχε ο δυστυχής ήθελε να παντρέψει
για ξυλοκόπος δούλευε μα έσκασε το μουλάρι
Αμάθητος και ανήξερος πάει στην Αργεντίνα
έμπλεξε όπως έλεγε στην μπάρα όταν πήγε
και μες το βράδυ έφαγε λεφτά όλου του μήνα
την άλλη μέρα ο άμοιρος κανένας δεν τον είδε.
Σε μπίντες δίνει υπόσχεση την σκάλα μη πατήσει.
Μα η μέρα ε τελείωσε βάνει και σουρουπώνει
στην πλώρη μόνος ήτανε τον όρκο να κρατήσει
μια μπύρα μόνο όταν πιει θα του διαβούν οι πόνοι.
Βράδυ τα μάτια της να δω και να ξεκαθαρίσω
ένα μπυράκι θα το πιω και θα γυρίσω πίσω....
Βγάζει ο ήλιος κέρατα το ματσακώνι αρχίζει
τρεκλίζοντας να περπατά μόνος του και να βρίζει.
Κάθε λιμάνι πειρασμός πάντα έλεγε δεν βγαίνω
τον έπαιρνε παράπονο μα ούτε μέσα μένω.
Οι μήνες του περάσανε τον έκλεισε ο χρόνος
να ξεμπαρκάρει έπρεπε πως να γυρίσει πίσω
ήρθε και παρακάλαγε πως τον σουβλίζει ο πόνος
αν γίνεται και είναι δυνατόν μέσα να τον κρατήσω
Λόγια μεγάλα λέγαμε που σκόρπιζε το κύμα
τα πάθη του ο άνθρωπος παίρνει τα μες το μνήμα.
καλά μπάνια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
