| |
| | Νεφελη |  | | |
ΝΕΦΕΛΗ
Τα μάτια βαθυπράσινα...
Στ΄ωκεανού το χρώμα...
Και τα μαλιά σαν έβενος,
Είχε νεράιδας σώμα...
Το πρόσωπο της όμορφο,
Πιότερο κι από κρίνο,
Το δέρμα της βελούδινο,
Σαν την κοιτάζω σβύνω...
Μ΄αυτή περνά...δεν με κοιτά...
Ούτε καν με γνωρίζει,
Αγέρωχη...καμαρωτή...
Στο χώμα δεν αγγίζει,
Είναι σαν όνειρο γλυκό,
Που ζει μες στο μυαλό μου,
Σαν την νεφέλη του ουρανού...
Κι΄ακούω την ηχώ μου....
Να ψιθυρίζει τ΄όνομα...
Να λέει τα σ΄αγαπώ μου,
Και σχηματίζω με τον νου,
Τον πιό όμορφο χορό μου...
Γιαυτήν που την συνάντησα...
Μες στου μυαλού τα βάθη...
Αυτήν που ερωτεύτηκα..
Ποτέ δεν θα το μάθει...
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
20-08-2015 @ 07:59 | Είναι σαν όνειρο γλυκό,
Που ζει μες στο μυαλό μου,
Σαν την νεφέλη του ουρανού...
Κι΄ακούω την ηχώ μου.... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-08-2015 @ 13:17 | ΑΝΘΙΜΕ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ, ΤΕΛΕΙΟ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
20-08-2015 @ 19:31 | ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-08-2015 @ 21:45 | ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΞΕΡΑ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ.? ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ ΩΡΕΣ-ΩΡΕΣ. ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
