Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σπορος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269321 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σπορος
 
Τους τρεις τελευταιους μηνες, τους πρωτους του. Γεννημα, της χωρας των θαυματων θρεμμα.
Μαλλον τιποτα τυχαια, δεν χαριζεται -ακομα και η στοργη διεκδικειται, απο τους πιο δυνατους..
Μονο σε καποιους, ανθρωπους, με ευαισθησια και αναισθησια λανθανουσα -πληγμενοι
αδιεξοδα απο αντιφασεις, η αγρια φυση με τους νομους της φανταζει ακαταληπτη, αδικη, ψυχοφθορα
πληρωνοντας την το λιγοτερο με αχαριστια.
Η διψα και η πεινα ωστοσο για επι-βιωση παραλυοντας συγκορμο το κορμι, δεν πτοειται απο τιποτα.
Για οσο δονουνται τα κυματα, ξεκαθαρα μεσα απο πληθιες καθε λογης αφιλοξενες παρεμβολες.
Αποδιωγμενος σαν ο πιο ατρομητος, αδυναμος κρικος.
Αποστεγνωμενος εμφανως, και το γδαρμενο το ενα μετα το αλλο ματι του αδυνατουσε, να μεινει ανοιχτο.
Μα ηλεκτριζονταν, και μεγαλωναν και δεναν μαζι, τις αποθαρρυμενες αισθησεις του. Κανενας,
δεν πρεπει να τον φανταστηκε, να βγαινει ζωντανος, απο το καθαρτηριο του.
Μηπως αβαφτιστο το μεσα του να απομεινε, απο το πρωτο γαλα και (η) μαννα;
Μπρος του πρωτη φορα ενιωσα πραγματικα ποσο μικρη και ασημαντη ειμαι-
κοιτωντας το εδαφος οπου πατουσε και πατω συνειδητοποιησα πως δεν ξερω ποιο ειναι το θαυμα.
Που ζει; ή αυτος ο ιδιος του. Ο κοσμος βασιλευε και ανετελλε στις ισχνες πλατες του.
Το ονομα του σπορου, σπαροου. Το κερδισε με το σπαθι του. Το φεγγαρι, ηταν γεματο.
Απο σπορος μοναχος εμαθε πως υπαρχει, μονο (το) τωρα. Φερνοντας το μεγεθος του
σχεδον ανυπαρκτο, μπρος στο απιθανο. Ενας μικρος ταξιδευτης, απιθανου σθενους και πεισματος,μεσα απο θεορατους θαμνους, αποβλητα, λιμναζοντα και τρεχουμενα νερα, αφρισμενα απο τα νοικοκυρια.
Το πως εκμηδενησε καθε εμποδιο υψωμα αποσταση, για να βρεθει
απροσμενα απο τη μερια μου μπρος μου -εκει που ειχε εξαφανιστει στην προσπαθεια μου προσεγγισης του-
κοιτωντας με τωρα (μερες μετα) με ολοκλειστα ματια, μονο ενας θεος και ενας διαβολος μαζι, πιθανον, ξερει.
Ετσι περασε, σα βγαλμενος απο παραμυθι, μονο θανατο τους τρεις αυτους μηνες. Και ειναι πολυ αργα πια
για να μπορεσει τωρα, να πεθανει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο