| |
πως μπορεις εσυ
εμενα και φτυνεις
τα ψεματα σου με λογια
για ποσο θα ντυνεις
κινησες παλι
με θελεις συνενοχο
μα ολα μου μεσα
σε βρησκουνε ενοχο
σωτηρας χρισμενος
εσυ απο μονος σου
του κοσμου ετουτου
πληγη ανοιχτη
ζεστο το αιμα
κι ο χρονος ζυγωνει
φωτια το δικιο
τα χερια του απλωνει
....................
και δε θα μεινει κανεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
