| |
Η νυχτα απλωνεται βαρια καταμαυρο εντονι
και στη δικη μου την καρδια η πικρα μεγαλωνει
γιατι εσυ που ησουνα και τελος μου κι αρχη μου
εφυγες πεταξες μακρυα δεν εισαι πια μαζι μου
-------------------------------------------------------------------
Στο σπιτι τ αδειο μονος μου παρεα η σκια μου
ακω τους χτυπους της καρδιας
στο καθε εμπα της βραδιας
και κανω χιλια ταματα να ξαναρθεις κοντα μου
-------------------------------------------------------------------
Οι μερες δυσκολα περνουν οι σκεψεις φτερουγιζουν
μα οταν πεφτει η βραδια σε σενα τριγυριζουν
και μεχρι το ξημερωμα ψαχνω να βρω το λαθος
που εκανα και εμεινα μοναχος μου σα βραχος
-------------------------------------------------------------------
Σαν βραχος στην πειραικη που τον βαραει το κυμα
ετσι καταντησα κι εγω
να μενω δω να καρτερω
βραχος στην ακρη του γιαλου του ερωτα ενα θυμα
-------------------------------------------------------------------
Στα αδεια τα δωματια τις νυχτες τριγυρναω
και τα δικα σου πραγματα κυταζω και ποναω
πραγματα που αγαπησες και φευγοντας δεν πηρες
εμειναν δω να τα θωρω και να γιομιζω ελπιδες
-----------------------------------------------------------------
Ελπιδες πως θα ξαναρθεις κοντα μου θα γυρισης
και δε θα ξαναφυγης πια
θα ξαναναψη η φωτια
τον ερωτα που ζησαμε δεν θα τον ξανασβησεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
