| |
| | Η αεροσυνοδός |  | | | Πανόρμου; | | |
Πολλές φορές η βαρύτητα, είναι βαρύτητα φτερού
Το περπάτημα πάνω στο παρελθόν, έχει την μυρωδιά ενός νεογνού
Ενός νέου κόσμου
Όπως κάθε άνοιξη θα ανθίζουν στα ίδια παράθυρα νέα κορίτσια
Έτσι και εγώ πλέον δεν θα χρειάζεται να φύγω
Μέσα από την αυτοκαταστροφική μου βραδύτητα, θα βυθιστώ εδώ
Γίνομαι η μεθυσμένη κορνίζα του νέου εαυτού μου
Χρόνο με τον χρόνο, στοιχειωμένος εδώ
Αφού δεν υπήρξα ελεύθερος ποτέ, ποιον κοροϊδεύω;
Κάθισε μαζί μου σε παρακαλώ, δεν θα τα καταφέρω ποτέ
Ποτέ δεν τα κατάφερα, αλλά σήμερα,
Αυτή η αποτυχία έχει κάτι το οικείο, κάτι το μητρικό
Και έπειτα σιωπή, η βαρύτητα των μετάλλων
Των μεταλλωρύχων τα βαριά βλέμματα
Τα βαριά τσιγάρα
Και έπειτα ένας δειλός αέρας που ανυψώνει ένα φτερό,
Που ανυψώνει το φουστάνι μιας αεροσυνοδού
Αλλά εγώ ποτέ δεν τα κατάφερα
Και ίσως τελικά να μην χρειάστεί ποτέ να τα καταφέρω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | I have absolutely no pleasure in the stimulants in which I sometimes so madly indulge. | | | |
|
Μαυρομαντηλού
17-09-2015 @ 18:18 | ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΩ................
ΠΕΤΑ ΤΑ ΒΑΡΙΑ ΜΕΤΑΛΛΑ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ε, ΑΥΤΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΕΤΑ ΤΑ ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
