| |
Τα χρώματά σου κοίτα
με κόκκινο φως λουσμένα
το πάθος και η απληστία
και εκείνος
σαν μια σκιά που αιώνια
σ' ακολουθεί
και σε σκεπάζει .
Κοίτα τα όμορφα λουλούδια
στα χέρια σου μέσα σπόρος
που έχεις μάθεις να δίνεις
κι ας μην ξέρεις το τέλος
κι αυτή η λύσσα που σφηνώνει
στην καρδιά σου
και την κάνει να χτυπά με μανία
στο άκουσμα της φωνής του.
Ξέρω τον πόνο της καρδιάς σου
αρρώστια είναι κι όχι έρωτας
μια μυστική συνουσία ψυχών
τον αγαπάς
πιο πολύ απ' ότι μπορεί να φανταστεί
περισσότερο απ' ότι του αξίζει ν' αγαπηθεί
και του κρατάς το χέρι
υπομονετικά
ελπίζοντας σ' ένα θαύμα
π' όμως το καταριέται ο ερχομός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
