| |
Η ΜΟΙΡΑΙΑ
Έδεσε γύρω απ΄τον λαιμό,
Το κόκκινο φουλάρι,
Φόρεσε μαύρο γυαλί...
Και τ΄άσπρο το φουστάνι....
Γόβα στιλέτο..κόκκινη,
Σαν της καρδιάς το αίμα...
Και βγήκε από το σπίτι της,
Ρίχνοντας ένα βλέμμα...
Γεμάτο αυτοπεποίθηση,
Και σαρκασμό συνάμα...
Στον άνδρα που την κοίταζε...
Σαν νάβλεπε ένα θάμα....
Ήταν ωραία....το ξερε...
Και το εκμεταλευόταν...
Κι΄όποιος στα νύχια έπεφτε...
Σίγουρα δεν...χαιρόταν....
Του τσάκζε...του ξέσκιζε...
Καρδιά..ψυχή και σώμα...
Τον καταντούσε..άψυχο..
Και πεταμένο....πτώμα...
Ως που μιά μέρα έπαθε...
Ότι τα θύματα της....
Και πλήρωσε όλα μαζί,
Τότε τα κρίματα της....
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
