| |
Δεν είχες χρόνο να πονάς,
άνεση να δακρίσεις,
δεν έμαθες να σε αγαπούν,
έμοιαζε μάταιο να αγαπήσεις.
Είδες ψυχές να χάνονται,
στη ληθη δακρυσμένες,
δε θελήσες τους νικητές,
ούτε και τις χαμένες...
Όσοι σε λένε άκαρδη,
δεν γνώρισαν σκοτάδι,
απλώς την όπλισες γερά ,
με ατσάλι πρώτης τάξης...
Ο πόλεμος τελείωσε,
κι εγώ θα σου το δείξω,
χωρίς κανένα αντάλλαγμα,
πλέον θα σε στηρίζω.
Κράτα και την αγάπη σου,
που τόσο προστατεύεις,
γιατί οποίος σου 'πε ότι εδώσε,
τα ρέστα του γυρεύει...
Όποιος στα αλήθεια αγαπά,
χρωστάει στην αγάπη,
και δεν χρωστάς αν σε αγαπούν,
μον' στη δική σου αγάπη.
Κι αν ξάπλωσες απάνω μου,
λιγάκι δακρυσμένη,
τίποτα δεν χρωστάς για αυτό,
τίποτα δεν συμβαίνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
