| |
Δάκρυσα..και δάκρυσα.. και δάκρυσα..
Πότισα την άσφαλτο αγανάκτηση και μένος.
Κι είδα του κόσμου τον κοιμισμένο άξονα να τρίζει.
Κι είδα να σείεται η πλάση.
Ράγισαν τα έγκατα.
Σάλεψαν τα κόκκαλα θεών και ανθρώπων.
Τύλιξαν εκείνες τις ψυχές που πρόσμεναν
Αιώνια σε τούτη τη γωνιά της γης.
Πρόσμεναν..και νά που σπάσανε οι τάφοι.
Και να που τίναξαν τα χώματα και στέκονται όρθιοι.
Το βλέμμα τους λαμποκοπά.
Χαράζει ο τόπος απ' τη λάμψη.
Και εγώ εδώ μικρός τους αντικρίζω.
Σαν κεραυνός φωνή με διαπέρασε.
Ήρωες, ημίθεοι, θεοί
Στην ύστατη ελπίδα της ψυχής,
Ανταποκρίθηκαν.
"Είμαστε εδώ, μα εσύ μπροστά"
Φωνάξαν οι θεοί
Και φώναξαν οι ήρωες:
"Τον κόσμο που 'φτιαξες μπορείς να τον αλλάξεις"
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
