| |
Μία σκιά, μία μορφή
σκιάζει ξαφνικά τη γη.
Μία στιγμή κι ούτε, κρατά
χάνεται πέρα μακριά.
Ακούω βοή, μηχανής ουρλιαχτό
σηκώνω το βλέμμα μου στον ουρανό.
Δύο ψυχές πετούν χαμηλά
και τη δική μου λυτρώνουνε ψηλά.
Νοιώθω δέος, σφιχτή καρδιά,
Ποια να 'ναι άραγε τα παιδιά αυτά;
Τι νοιώθουν τι στιγμή αυτή;
Φοβούνται, χαίρονται ή είναι αητοί;
Αχ να 'ταν θεέ μου τυχερό
μαζί τους να πετώ κι εγώ.
Για μία έστω μόνο φορά,
ελεύθερος να αισθανθώ ξανά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
