| |
Με ένα χαμόγελο στα χείλη με συνάντησε πάλι το αστείο κορίτσι.
Φωτεινό και λαμπερό όπως κάθε φορά.
Με υποδέχτηκε ζεστα και με σύστησε στους καινούριους του φίλους.
όποτε το έβλεπα ,πάντα κάποιον καινούριο θα μου σύστηνε.
Είχε πραγματικά τόσους φίλους!
Καθήσαμε να μιλήσουμε και να πούμε τα νέα μας.
Το χαμόγελο που κοσμούσε το πρόσωπό της δεν έφευγε παρά μόνο όταν μιλούσε.
Και όταν μιλούσε, μοίραζε το χαμόγελό της σε εμάς τους υπόλοιπους.
Πόσο ευτυχισμένο και ανέμελο ήταν το αστείο κορίτσι!
Κι όμως ενώ το συναντούσες σε κάθε πανηγύρι στη γειτονιά,
να χορεύει και να γελά όπως μόνο το αστείο κορίτσι ήξερε,
είχα ακούσει ότι πολλοί το είχαν δει στα νεκροταφεία,δίπλα στους νεκρούς και τις κηδείες ,
με το ίδιο εκείνο χαμόγελο....
Τι παράξενο μα την αλήθεια!
Χαμογελούσε κι έκλαιγε μαζί....
Θαρρείς με τα δάκρυα να προσπαθούσε να πνίξει αυτό το χαμόγελο
που οι φίλοι του τού είχαν καρφώσει στο στόμα.
Εκείνο το χαμόγελο....
Αστείο πράγμα....
Αστείο.
Κορίτσι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
