| |
[color=black][font=monotype corsiva]
Με τρεμάμενη φωνή σιγοντάριζε το Γιώτη.
Τα μπουρλότα αναμμένα και η σκέψη μακριά.
Στον τρίτο στίχο χάθηκε, ξεχάστηκε μες στη νυχτιά.
Μες στο χωράφι, δυο σκυλιά τον πήραν στο κατόπι.
Το έδαφος ήταν άγριο, τον δυσκόλευε.
Ένιωθε όμως πως φτερά είχε στα πόδια.
Έφτασε σ’ αμπέλι, βρήκε μια κρυψώνα που τον βόλευε.
Γάβγισμα πουθενά. Άκουσε όμως φωνές, με στενοχώρια.
Τον εγυρεύαν. Θα ’λειπε για ώρα, φαίνεται.
Ο κίνδυνος πλησίαζε, σα φίδι γλιστερό που σέρνεται.
Γρήγορα τον πλησίασαν, τον φώτισαν με τους φακούς.
Μικρή Παραφωνία. Επέστρεψαν σε γνώριμους ρυθμούς.
[/color][/font]
[color=blue][font=Georgia]
Το προφίλ αφιερώνεται στη μνήμη του Νίκου Καλύβα,
ο οποίος έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή στις 2-3-2004.
Το παρόν ποίημά του είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο,
που εξέδωσε η οικογένεια του, στην Αλεξανδρούπολη το 2005:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
"Μισοσβησμένα Υστερόγραφα: 1996-2003"
εκδόσεις ΓΡΑΦΙΣ
εικονογράφηση: Αγγελική Ξανθοπούλου
πρόλογος: Στράτος Βραχιώλιας
ISBN 960-88573-0-9
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
