| |
Σε πίκρανα.
Πίκρες, μου λες, σε κέρασα / με βία σε προσπέρασα
χωρίς ντροπή και κρίμα,
πάτησα πάνω σου μ’ ορμή / χωρίς να έχω αφορμή
και έγινες το θύμα…
Βλέπω τώρα να θλίβεσαι / μονάχος να συντρίβεσαι
που δεν μ’ ενδιαφέρεις,
και μες στον παραλογισμό / ζητάς κουτό λογαριασμό
για όσα υποφέρεις...
Το ξέρεις, δεν επαίρομαι... / μα μέσα μου τρελαίνομαι
με τη δικιά σου σκέψη,
που φέρθηκα με αρχοντιά / μα μια δικιά σου αποκοτιά
σε έχει καταστρέψει..
Μα, άγιος δεν γίνομαι / κι όσο κι αν καταγίνομαι
δεν σου αλλάζω γνώμη,
γιατί έχει σπάσει το γυαλί / κ' όσο κι αν γίνεσαι χαλί
δεν μοιάζει με Συγνώμη !
Έτσι θωρείς, κι οργίζεσαι / σφοδρά παραλογίζεσαι
και σ’ αδικούν οι πράξεις,
γιατί 'ναι λάσκα οι αρμοί / και βρίσκεις πάντα αφορμή
μια σπόντα να πετάξεις…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
