| |
Με εκλεισες εξω απο τα τειχη του καιρου σου,
τωρα παλευω να βρω μια θεση βολικη να σε κοιτω.
Τα λογια μου πουλια που δε σε βρηκαν,
σιγησαν νεκρα στο ανυπαρκτο σου χαδι.
Γυριζουν τα χαραματα οι ανασες και
κλεβουν λιγη απ' την αδιαφορια της στιγμης....
Οσα τα ψεματα που ειδες,
τοσες φορες να λυτρωθεις!
Καθως θα κοβεται η αναγκη...
Θα σου δωριζει τη σιωπη.
Γινανε αγγελοι που 'μαθαν να πετανε
οι τελευταιοι σου λυγμοι.
Τωρα τα ματια μου πονανε...
ξεχαστηκαν σε αστατο καημο,
Οσο μακρια και αν θωρανε,
καταρα... !Εσυ να εισαι εδω...
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
