| |
| | Σε κοιλαδα παραμυθιου |  | | |
Σε κοιλαδα παραμυθιου,
ανθισμενη απ' τις ανοιξιατικες νεροποντες
της ζοφερης μου φαντασιας,
εκουρνιασαν,σα τις χελιδονες στις φωλιες τους,
γυρευοντας εσενα νε μυαλο μου ταπεινωμενο,
οι ερινυες ολων των ανεκπληρωτων θελω μου.
Εκει πανω στα μοναχικα δεντρα
με τα γεματα φυλλα κλαρια καθονται,
ζεσταμενες πλεον κοιτωντας με περιπαιχτικα
ο χειμωνας τους τελειωσε
μα ο δικος μου ξεκινα
Και τα βραδια,καθως ο ηλιος σβηνει
αργα,αργα και σταθερα πισω απο τα βουνα,
που την περικυκλωνουν σ' αδιαπεραστη ασπιδα,
μια απ' αυτες,σα γυναικα αιθερια
κατεβαινει κι αρχινα χορο
ως το λαλημα του μοναδικου κοκκορα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-11-2015 @ 23:17 | ΘΑΥΜΑΣΙΟ, ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΒΥΡΩΝ
12-11-2015 @ 07:22 | ..κατεβαινει κι αρχινα χορο
ως το λαλημα του μοναδικου κοκκορα..
.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | καταΚΟΚΚΙΝΗ
12-11-2015 @ 16:08 | ΜΠΑ;;;;;;;;;;;;;;;
ΘΑ ΛΑΛΗΣΕΙ Ο ΚΟΚΟΡΑΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
