| |
Άχθος Αρούρης !
Μωρός του Πλάστη μου κριτής
κι αδέξιος σχοινοβάτης
στο τεντωμένο της ζωής
σχοινί, ονειροβάτης
παράφωνος τραγουδιστής,
χαμένος στρατοκόπος,
η έρημός μου αχανής
που την βαδίζω ασκόπως
Είμαι το σκότος μες το φως
τριγμός είμαι οδόντων.
είμαι παθός κι όχι μαθός
κι ο πρώτος των απόντων
Ότι έχουν δει το έχω δει
ότι κι αν πουν το είπα,
η γκρίζα στάχτη μου στη Γη
στο Σύμπαν μαύρη τρύπα.
Σκόνη! Στον άνεμο σκορπώ
καλάμι που λυγίζω,
ψάχνω ένα θαύμα να σωθώ
και σε Μεσσίες ελπίζω.
Ζητώ ένα κάλεσμα να 'ρθώ
μια αυγή να με ξυπνήσει,
ένα φιλί να λυτρωθώ
πριν να χαθώ στη λήθη.
...............................................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
