Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποια παιδιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269491 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποια παιδιά
 Καλημέρα στιχοοικογένεια και καλό σ/κ ! - ε -κείνοι που βάζουν τον εαυτούλη τους πάνω από την οικογένειά τους αξίζει να μείνουν μόνοι.. με τον εαυτό τους !
 
Κάποια παιδιά που δεν γνωρίσανε πατέρα
Και μπαινοβγαίνουν σ' ένα σπίτι ορφανό
Βλέπουν τη θλίψη να πλανάται στον αέρα
Και κάθε όνειρό τους χάνεται.. κενό...

Κάποια παιδιά που αναθρέφονται μονάχα
Δίχως αδέλφια ν' ανταλλάξουν μια αγκαλιά
Όλοι νομίζουν πως χαμένα είναι τάχα
Και τη χαρά δεν θ' αντικρύσουνε σταλιά...

Μα είναι εκείνα τα παιδιά.. τα στερημένα
Που ανασαίνουνε τα "θέλω" της ζωής
Φυτεύουν σπόρους μες στα δάση τα καμμένα
Και τους θεριεύουν με το πείσμα της οργής...

Ξεσπούν στη μάνα που τα έφερε στον κόσμο
Μα νιώθουν τύψεις πιότερο.. παρά θυμό
Και ζωγραφίζουν έναν κήπο από δυόσμο
Για ν' απαλύνουν της μητέρας τον καημό...

Κάποια παιδιά με ζήλο ρίχνονται στις τέχνες
Για αναγνώριση, χαρά κι αποδοχή
Με τα πινέλα τους, τα πλήκτρα και τις πένες
Χτίζουν τον κόσμο που ποθούν απ' την αρχή...

Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...

Όμως αλοίμονο αν κάποτε αλλάξουν
Κι ακολουθήσουνε τα " πρέπει " των πολλών !
Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν...



14-15/9/2010



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Οικογένεια,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Γεδεών
13-11-2015 @ 09:00
Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !..

Καλημέρα Μαρία,

Υπέροχη η γραφή σου, υπέροχος ο τρόπος που περιγράφεις την σκληρή πραγματικότητα............ ΕΥΓΕ!!!
ΒΥΡΩΝ
13-11-2015 @ 09:02
Όμως αλοίμονο αν κάποτε αλλάξουν
Κι ακολουθήσουνε τα " πρέπει " των πολλών !
Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
CHЯISTOS P
13-11-2015 @ 09:03
"...Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν..."
::cry.::
pennastregata
13-11-2015 @ 10:28
Δυνατό, σκληρό και όμορφο. ::hug.:: ::hug.::
ταπεινος ναρκισσος
13-11-2015 @ 11:49
Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...
Υπάρχουν κάτι ευάρεσκα παιδιά, που μεγαλώνουν χωρίς
τρυφεράδα και ιδιαιτέρως χωρίς γονική συμπαράσταση.
Και όμως ανατρέφονται και περνάνε τα προβληματά τους
μια χαρά, και αφήνονται στην αφή και στην όραση της κοινωνίας,
σαν να τους άγγιξε χέρι στοργικό.Καλημέρα σου Μαρία! ! !
oneiropola
13-11-2015 @ 11:59
::sad.:: ::sad.:: ::hug.::
Ναταλία...
13-11-2015 @ 13:20
Πολύ δυνατό Μαρία ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
Κώστας 1959
13-11-2015 @ 13:37
Γεια σου Μαρία.
Καλό μεσημέρι .
Καταπληκτικό !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
13-11-2015 @ 19:02

Απλά. υπέρωχο!
Oλύμπιος-Θεός
13-11-2015 @ 19:36
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-11-2015 @ 20:04
Μαρακι θα συμφωνησω απολυτα με το Πετρο.Εγω χωρις οικογενεια μεγαλωσα, αυτο δεν με εμποδισε στο να εχω αρχες.Τα σημερινα παιδια ειναι αλλιως, πρεπει να εχουμε μαζι τους διαρκη και παντα ειλικρινη διαλογο.Τα παιδια το μονο που εκτιμουν ειναι την αληθεια και να τους μιλας σαν να ειναι μεγαλοι.Θελω σημερα να εισαι σιγουρη για το ποσο καλη ποιητρια εισαι.Οι φιλοι ποιητες που σε σχολιασαν ειναι απ` τους πιο καλους τα φιλια μου ::love.:: ::love.:: ::love.::
Celestia
14-11-2015 @ 01:48
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο