Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επετειακό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επετειακό
 https://youtu.be/6kKb6m-sm2U
 
Δεν είναι που καμώθηκαν πως είναι άλλη μέρα,
ετούτη που ξημέρωσε, και η μνήμη αλυχτά...
Είναι που χάθηκε η φωνή στον άστατο αέρα,
αυτών που αντιστάθηκαν μα πια μιλούν πνιχτά.

Δεν είναι καν το βόλεμα όσων αλλάξαν μούρη
και μες στο κομπολόι τους λόγια νεκρά χτυπούν
μα που πλαγίως σέρνονται, σαν το κουτσό καβούρι,
και μόνο αναθέματα έχουνε να μας πουν.

Ούτε σε κάνουν ήρωα τα γκλομπ, τα δακρυγόνα
και τα βασανιστήρια σε κάποια φυλακή...
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.

Μα εκείνο που πραγματικά με καίει και με λαβώνει
είναι που ανατρέπεται το νόημα του χαμού...
Οκτώ με δέκα στο σχολειό η... μνήμη τους αξιώνει
για να φτιαχτεί η συνείδηση στο νου κάθε παιδιού...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
CHЯISTOS P
17-11-2015 @ 12:24
῾..είναι που ανατρέπεται το νόημα του χαμού...."
**Ηώς**
17-11-2015 @ 12:29
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.

Μα εκείνο που πραγματικά με καίει και με λαβώνει
είναι που ανατρέπεται το νόημα του χαμού...έτσι ακριβώς Αγάπη! ::yes.:: ::hug.::
errikos_rwot
17-11-2015 @ 12:34
Υπέροχο!
::smile.::
gk_giotaki
17-11-2015 @ 14:08
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.

Μα εκείνο που πραγματικά με καίει και με λαβώνει
είναι που ανατρέπεται το νόημα του χαμού...
Οκτώ με δέκα στο σχολειό η... μνήμη τους αξιώνει
για να φτιαχτεί η συνείδηση στο νου κάθε παιδιού ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
17-11-2015 @ 14:35
Η τρίτη στροφή,
όλα τα λεφτά...! ! !


::hug.:: ::yes.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-11-2015 @ 14:38
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κώστας 1959
17-11-2015 @ 15:02
Γεια σου Αγάπη.
Θαυμάσιο !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
heardline
17-11-2015 @ 15:15
Εδώ Πολυτεχνείο...

Όσοι σταθήκαν τυχεροί
και σώοι τούτοι βγήκαν
είναι τώρα θανατεροί
μες στη βουλή σαν μπήκαν.


Αυτή δεν μοιάζει για βουλή
φέρει προς καφενείο
που ο καθείς της αμολεί
μακρύ, κοντό κι αχρείο.

::oh.:: ::laugh.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-11-2015 @ 15:34
Θα συμφωνησω με το Γιαννη, αλλιως θα γραφω μιση ωρα. Πολυ δυνατο Αγαπη. ::love.:: ::love.:: ::love.::
πανσελινος
17-11-2015 @ 16:44
Ούτε σε κάνουν ήρωα τα γκλομπ, τα δακρυγόνα
και τα βασανιστήρια σε κάποια φυλακή...
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πόσοι αλήθεια δεν εξαργύρωσαν τον αγώνα και τις ιδέες τους...
Και πόσοι άλλοι κράτησαν ψηλά τη σημαία στη ζωή τους, ήρωες ΑΦΑΝΕΙΣ ! ! !

Οκτώ με δέκα στο σχολειό η... μνήμη τους αξιώνει
για να φτιαχτεί η συνείδηση στο νου κάθε παιδιού...

Αγάπη
Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί σου.
Ασφαλώς και το σχολείο δεν αφιερώνει ένα δίωρο για να μάθουν τα παιδιά για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Έχει προηγηθεί σοβαρή και συστηματική δουλειά όλο το προηγούμενο διάστημα, τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τα ίδια τα παιδιά. Ο εκάστοτε εκπαιδευτικός έχει ζητήσει από τους μαθητές του να αναζητήσουν πληροφορίες και να τις προβάλλουν στην τάξη. Η Μουσικός έχει αφιερώσει πολλές ώρες στη χορωδία και έχει μιλήσει για την ιστορία κάθε τραγουδιού. Η δασκάλα της Θεατρικής Αγωγής έχει κάνει ατελείωτες πρόβες στα θεατρικά έργα που οι γονείς θα παρακολουθήσουν. Η Εικαστικός έχει ζωγραφίσει μαζί τους τα σκηνικά και τους έχει μιλήσει επίσης. Ο εκπαιδευτικός της τάξης έχει συντονίσει τη συζήτηση και έχει φέρει και εκείνος πληροφορίες. Στόχος όλων αυτών είναι να προβληματιστούν τα παιδιά για το τι έγινε εκείνες τις μέρες και να διαμορφώσουν την άποψή τους ψάχνοντας και τα ίδια αργότερα, όταν πια θα έχουν την ωριμότητα.
Είχα την τύχη, όταν ήμουν μαθήτρια να μας μιλήσει για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ένας καθηγητής μου που ήταν τότε μέσα εκεί. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς μας είπε, θυμάμαι όμως πολύ καλά το τρέμουλο της φωνής του, τα μάτια του που κάποια στιγμή υγράνθηκαν, τον κόμπο στο λαιμό του, όταν δεν μπορούσε να συνεχίσει… Αυτό ήταν αρκετό και πάντα αυτή την ημέρα νιώθω βαθιά συγκλονισμένη, κι ας μην έζησα ποτέ τα γεγονότα εκείνα.

Με εκτίμηση
Κατερίνα
pennastregata
17-11-2015 @ 16:57
Αγαπημένη μου, ευτυχώς που υπάρχουν οι διαφωνίες! Τα όμορφα που περιγράφεις επαφύονται στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών η το σχολείο των παιδιών μου είναι βαθιά νυκτωμένο....; Oντως το Υπουργείο Παιδείας έχει κάποιο προπαρασκευαστικό πρόγραμμα για τις εθνικές γιορτές; Και σε άλλα σχολεία προετοιμάστηκαν δρώμενα και οι δάσκαλοι έβαλαν στο κλίμα τα παιδιά. Μεταφέρω την εμπειρία του σχολείου των παιδιών μου, με πκρα. Σε φιλώ!
Γεδεών
17-11-2015 @ 17:39
Οκτώ με δέκα στο σχολειό η... μνήμη τους αξιώνει
για να φτιαχτεί η συνείδηση στο νου κάθε παιδιού...

Υπέροχο!!!
eythis
17-11-2015 @ 17:44
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.

Εξαιρετικό.............................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό απόγευμα Φωτεινή
Μ.Ελμύρας
17-11-2015 @ 17:54
Ούτε σε κάνουν ήρωα τα γκλομπ, τα δακρυγόνα
και τα βασανιστήρια σε κάποια φυλακή...
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί.

Μπράβο, Αγάπη!!Πολύ δυνατός στίχος!
::yes.:: ::hug.:: ::theos.::
πανσελινος
17-11-2015 @ 21:02
Καλησπέρα Αγάπη

Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν το Υπουργείο Παιδείας έχει κάποιο προπαρασκευαστικό πρόγραμμα για τις εθνικές γιορτές . Με αφήνει εντελώς ασυγκίνητη και αδιάφορη τόσο το Υπουργείο όσο και τα προγράμματά του και ο υπουργός του – ο τωρινός και όσοι διατέλεσαν υπουργοί τα τελευταία χρόνια. Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι κανένας –είτε γονέας είναι είτε εκπαιδευτικός δεν θυμάται κάποιον από αυτούς με μια μικρή έστω εκτίμηση;
Διαφωνώντας μαζί σου θέλησα να επισημάνω ότι αυτό που συνέβει στο σχολείο των παιδιών σου δεν είναι ο κανόνας, ούτε όμως δυστυχώς –οφείλω να ομολογήσω- και η εξαίρεση.
Διαβάζοντας το εξαιρετικό ομολογουμένως ποίημά σου, μετά την τρίτη στροφή, περίμενα, ενδόμυχα ίσως, να κλείσεις μιλώντας για τους αφανείς ήρωες, για εκείνους που δεν αναφέρει κανένα βιβλίο, που μόνο λίγοι γνωρίζουν την ιστορία τους. Εσύ όμως είσαι η ποιήτρια και ασφαλώς οφείλεις να γράψεις εκείνο που σκέφτεσαι και νιώθεις.
Δεν έζησα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, γνώρισα όμως ανθρώπους που τα έζησαν. Άκουσα την ιστορία τους, από τους ίδιους αλλά και από τις μανάδες τους. Και ο λόγος τους με συγκλόνισε. Για μένα η σημερινή μέρα είναι Ιερή.

Έχεις την απεριόριστη εκτίμηση και τον σεβασμό μου.

Καλό σου βράδυ !
Απεριόριστος
17-11-2015 @ 21:34
Καλησπέρα!

Αγαπητή μου Αγάπη, το ποίημά σου είναι εξαιρετικό, αντιλαμβάνομαι
την πικρία σου για τα της παιδείας μας δρώμενα, πικρία που είναι, πιστεύω, κοινή σε όλους μας, και αυτός είναι δυστυχώς ο κανόνας. Σε κάθε κανόνα όμως
υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, που όμως εδώ, στην προκειμένη περίπτωση
δεν επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μιλώ για κάποιους εκπαιδευτικούς, αρκετούς
θα έλεγα, που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σε ό,τι έχει σχέση με την
ενημέρωση των μαθητών και για θέματα εθνικής και ιστορικής μνήμης.
Είναι οι αφανείς ήρωες της εκπαίδευσης και κρατάνε ακόμα, πίστεψέ με,
ζωντανό αυτό που εμείς οι παλαιότεροι είχαμε την τύχη να βιώσουμε
μέσα από τη σχολική κυρίως εκπαίδευση πιο βαθιά. Αυτοί λοιπόν οι αφανείς
ήρωες αποτελούν και τον λόγο που ακόμα δεν χάθηκαν τα πάντα. Αξίζουν λοιπόν, μια έστω μικρή υπόμνησή μας και ένα ευχαριστώ από όλους μας.
Τα σέβη μου για την γραφή σου και την εκτίμησή μου για τις απόψεις σου.
Καλό βράδυ

pennastregata
17-11-2015 @ 22:28
Είχα την τύχη να συναντήσω τέτοιους εκπαιδευτικούς, ως μαθήτρια και όχι μόνο.Η μομφή και η πικρία μου απευθύνεται στους... ιθύνοντες της παιδείας και όχι μόνο... Καλό βράδυ σε όλους μας....
φραγκοσυριανος
17-11-2015 @ 22:56
Δεν είναι καν το βόλεμα όσων αλλάξαν μούρη
και μες στο κομπολόι τους λόγια νεκρά χτυπούν
μα που πλαγίως σέρνονται, σαν το κουτσό καβούρι,
και μόνο αναθέματα έχουνε να μας πουν.

Ούτε σε κάνουν ήρωα τα γκλομπ, τα δακρυγόνα
και τα βασανιστήρια σε κάποια φυλακή...
Ήρωας είναι όποιος τιμά στο μέλλον τον αγώνα,
και ξέρει πως το παρελθόν πάντοτε είναι εκεί. ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
mari-go
17-11-2015 @ 22:57

Πολύ σωστά όσα μας γράφεις ..!..!..!

::yes.:: ::smile.::
adespotoi
18-11-2015 @ 19:12
ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ας είναι καλό σημάδι. ::up.:: ::up.:: ::smile.::
Κων/νος Ντζ
11-04-2016 @ 07:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο